Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_257_
laant dei burt til Halvor Mosebø. Det var daa
harmelegt. Hadde han havt dei her, so kunde han
berre leset dei godt igjenom, og so hadde han havt
so gode Meiningar med so kittare Grunnar, som nokon
Mann kunde ynskja! No var der ikkje Raad med
det; han visste ikkje eingong, kor Halvor Mosebø
budde.
At ein ikkje kunde hava det her som i Trui:
at ein hadde det rette og sanne fastsett! Ei
paa-liteleg politisk Katekisme vilde vera ein umissande
Ting for unge Folk. Som det no var, stod ein mest
uppraadd. Skulde ein tenkja utan Rettleiding, var
ein som eit Skip utan Kart og Kompas. Det kunde
henda, at ein fekk ein god .Tanke. Men kor kunde
ein vita, anten Tanken var god elder galen, so lengje
det berre var eins eiget Paafund?
Vilde ein spyrja andre til Raads, kom ein ikkje
stort lenger. Det var likso mange Meiningar som
det var Menn; kvar heldt si Meining for den einaste
rette, og alle hadde dei Grunnar i Hopetal; det var
nok ikkje kvar Manns Sak aa finna seg til Rettes i
slikt eit Babel. - —
Slikt gjekk den unge Kandidaten i Filosofi so
mang ein myrk Ettermiddag og braut Hovudet sitt
med, og han likad seg ille. Men stundom saag han
paa dei høge Aasarne, som stod og gjorde seg fagre
og klædde seg um og um med Skydukar og
graa-kvitt Taake-Lin, elder paa Skogen, som drog seg
burtetter Bakkarne myrk og tung som ei Sorg; og
daa tenkte han paa Huldri og paa Berta Maria. Og
Garborg: Bondestudentar. 17
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
