- Project Runeberg -  Vaciski latviska vardnica /
68

(1944) Author: Jekabs Dravnieks - Tema: Dictionaries, Latvia
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - A - ausackern ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

68

ausackern — Ausbrüten

aus’ackern, v. a. izart,
ausarbeiten, v. a. 1. izstrādāt, izgatavot;
(mit dem Grabstichel) izgriezt; 2.
schriftlich sarakstīt; (einen Plan)
sastādīt.

Ausarbeitung, f. pl. -en, izstrādāšana,

f.; izstrādājums, m.
aus’ārten, v. n. izvirt, izvērsties.
Aus’ārtung, f. pl. -en, izvēršanās, f.;

izvirtība, f.
aus’atmen, I. v. a. izelpot; II. v. n. beigt
• dvašot, nomirt.
Aus’ātmen, n. izelpošana, f.
aus’backen, I. v. a. (v. backen) izcept,
izcepināt; II. v. n. izcept, beigt cept. 1
aus’bāden, v. a. izmazgāt, izpērt,
aus’bähen, v. a. izsautēt.
Aus’bau, m. 1. izbūve, f.; fig. - der Ver-!
fassung, satversmes izbūve, f.; 2. (von |
Bergwerken) izmantošana, f.;
izmantojums, m.

aus’bauen, v. a. 1. ein Gebäude
izbūvēt; 2. (ausbessern) izlabot,
aus’bedingen, I. v. a. (v. bedingen)
norunāt, nolīgt; II. v. refl. sich (etw.)
izkaulēt sev (ko),
aus’beißen, I. v. a. (v. beißen) 1. izkost;
2. fig. (verdrängen) (jemn.) «., izēst od.
izspiest (kādu no vietas); II. v. refl.
sich einen Zahn izlauzt sev zobu
(kožot).

Aus’besserer, m. -s, pl. *, izlabotājs, m.
aus’bessern, v. a. 1. izlabot; 2.
(stopfend usw.) izlāpīt, salāpīt.
Ausbesserung, f. izlabošana, f.;
izlabojums, m.

Aus’beute, f. (des Mörtels) javas
iznākums, m.

ausbeuteln, v. a. 1. izbīdelēt; 2. fam.
(Geld ausgeben) izšķiest naudu; sich
iztukšoties,
aus’beuten, v. a. izmantot; izsūkt.
Aus’beuter, m. -s, pl. izmantotājs, m.
Aus’beutung, f. pl. -en, izmantošana,

f.; izmantojums, m.
aus’biegen, I. v. a. (v. biegen) izliekt,
izlocīt; II. v. n. vor (jemm.) griezt
ceļu (kādam). ,

Aus’biegen, n. (seitliches) izkļaušanās, f.
aus’bieten, v. a. (v. bieten) izsolīt.
Aus’bietung, f. izsolījums, m.
aus’bilden, I. v. a. izveid’ot; (entwickeln)
izglītot; II. v. refl. sich «, izglītoties.
Aus’bilļļder, m. -s, pl. izglītotājs, m.

-dung, f. izglītība, f.
aus’bitten, I. v. a. (v. bitten) izlūgt;
ausgebeten sein, būt izlūgtam; II. v.
refl. sich (etw. von jemm.) izlūgties
(no kāda ko). i

aus’blāsen, v. a. (v. blasen) 1. izpūst,
nopūst; 2. pasludināt (pūšot), izpūst,
aus’bleiben, v. n. (v. bleiben) neierasties;
nebūt klāt; er bleibt keinen Tag aus,
viņš neizlaiž nevienu dienu; ich werde
nicht manis netrūks.
Aus’bleiben, n. neierašanās, f.
ausbleichen, I. v. a. izbalināt; II. v. n.

izbālēt, noplūkt.
Aus’blick, m. skats, m.
aus’blühen, v. n. izziedēt, noziedēt,
aus’blūten, v. n. 1. noasiņot; 2. beigt

asiņot,
aus’bohren, v. a. izurbt.
Aus’bohren, n. izurbšana, f.
Aus’bot, m. izsole, f.; Ausbot mit
Uberbot, izsole ar pēcizsoli.
aus’brāten, I. v. a. (v. braten) izcept,
izcepināt; II. v. n. izcept,
aus’brauchen, v. a. patērēt, izlietāt.
aus’brauen, v. a. izbrūvēt, darīt (alu),
aus’brausen, v. refl. sich iztrakoties,
ausbrechen, I. v. a. (v. brechen) 1.
izlauzt, izplēst; (brechend losmachen)
atlauzt; 2. (aus dem Munde) izvemt;
II. v. n. 1. izlauzties, (entwischen)
izmukt; 2. fig. izcelties, iesākties; der
Krieg ist ausgebrochen, kaŗš iesācies
od. izcēlies; in ein schallendes
Gelächter sākt skaļi smieties.
Ausbrechen, n. 1. izlaušana, f.; 2.
(Erbrechen) izvemšana, f.; 3.
(Entweichen) izlaušanās, f.; izmukšana, f.
ausbreiten, I. v. a. 1. (ausdehnen)
izplatīt, izplēst, (auseinanderbreiten) izlaist,
(Teppiche usw.) izklāt, (Heu)
izārdīt; 2. fig. (verbreiten) izpaust
(valodas), izplatīt; II. v. refl. sich (sich
ausdehnen) izplatīties, izplēsties,
izstiepties, (sich vermehren) vairoties,
(sich vergrößern) palielināties.
Ausbreitung, f. pl. -en, izplatīšana, f.;

izplatīšanās, f. (v. Zeitwort),
ausbrennen, I. v. a. (v. brennen)
izdedzināt; II. v. n. izdegt.
Ausbrennen, n. 1. izdedzināšana, f.; 2.
izdegšana, f.
Ausbruch, m. 1. (Entweichen)
izlaušanās, f.; 2. izvirdums (vulkāna); 3.
sākšanās, f.; celšanās, f. (slimības etc.);
vor dem « des Krieges, iekām kaŗš
bija sācies; zum - kommen, iesākties,
izcelties; 4. izlase, f. (vīna),
ausbrühen, v. a. izplaucēt,
ausbrüten, I. v. a. 1. izperēt; - lassen,
izperināt; 2. fig. (aussinnen) izdomāt,
izprātot; II. v. n. ausgebrütet haben,
būt pabeigušam perēt.
Ausbrü||ten, n. od. -tung, f. pl. -en,
izperēšana, f.; izperējums, m.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 19:39:19 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/delv1944/0066.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free