- Project Runeberg -  Tysk-norsk ordbok /
2867-2868

(1933-1936) [MARC] [MARC] Author: Jakob Sverdrup - Tema: Dictionaries
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - W - Waffentum ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Waffentum—Wagenfabrik

kunst f vdbensmedkunst. -schmuck m
våbenskrud, prektig rustning.
-Schmuggel m våbensmugling. -spiel n vdbenlek.
-stillstand m vdbenstillstand. -Streckung
f strekking våben, overgivelse: die
feindliche Armee wurde zur W. gezwungen
blev tvunget til å strekke våben, -stück n
I. våben-, 2. = -tat. -tanz m våbendans,
krigsdans, -tat f våbendåd. -tragen n
(det) å bære våben, waffentragend a
(prp) våbenbærende. Waffenträger m 1.
bevæbnet person-, 2. våbendrager, væbner.
waffentüchtig a vdbendyktig.

Waffentum n, -s våben, bevæbning-,
våbenbruk.

Waffenübung f våbenøvelse.
-Übungsplatz m ekserserplass. -Verbrüderung f =
-brüderschaft. -wache f (før, ridders)
våbenvakt. -weihe f våbeninnvielse.
-werk n = -handwerk. -wesen n
bevæbning, bevæbningssystem-,
militærvesen. -zimmer n — -kammer, -zufuhr
/ våbentilførsel.

waffnen 1. vt og vr (sich w.) (be)væbne
(sig): sich gegen etwas w.; sich mit
einem Schwerte w.; sich mit Geduld w.;
mit gewaffneter Hand; 2. vi ruste.
Waffnen n (be)væbning.

wägbar a veibar.

Wägbarkeit / veibarhet.

I Wage f, Wageamt, -balken usw., se
Waage, Waageamt, -balken usw.

I Wage f sj. hst. våg, våging-,
våge-spill, -stykke; djervskap, mot.

Wagedrang m — -lust. -fahrt /
vågelig ferd (tur), -hals m vågehals.
wagehalsig a vågsom, dristig, dumdristig.
Wagehalsigkeit f vågsomhet,
(dum)dris-tighet.

Wägelchen, Wägelein n, -s; - 1. liten
vogn-, barnevogn-, 2. liten vekt.

Wagelust f vågelyst, djervhet,
ufor-ferdethet. wagelustig a vågelysten, djerv,
uforferdet. Wagemut m vågsomhet,
dum-dristighet, wagemutig a vågsom,
dumdristig.

Wagen m, -s; - (også Wägen) (dimin
Wäg(e)lein, Wägelchen) 1. vogn
(overhodet): ein zweirädriger, vierrädriger W.;
ein eleganter, schnittiger W. (om bil)-,
den Wagen bespannen, lenken, fahren;
Pferde an den W. spannen; der W. (das
Auto) läuft gut (ruhig), liegt gut auf der
Strasse; auf dem W., im W. sitzen; im
W. fahren; (jernb.) W. erster (zweiter
usw.) Klasse, durchgehender W.; 2. fig.
vogn: ich lasse mich nicht vor seinen
W. spannen; einem an den W. fahren
tre en for nær (ihn anrempeln); das
fünfte Rad am Wagen sein; das Pferd
hintern W. spannen gjøre noe (alt)
bakvendt-, 3. (mål) (vogn)lass: ein W. Brenn-

holz; 4. astr. der W. Karlsvognen
(stjernebillede); der Grosse und der
Kleine W.; 5. tekn. vogn: der W. an der
Schreibmaschine.

wagen I vf 1. vdge, tore, ha mot til:
etwas w.; einen Sprung w.; einen
Versuch w.; eine Behauptung, eine Bitte w.;
ich wage es nicht; sie wagten ihn nicht
zu stören; ich wage nicht, dies zu
behaupten; er wagt es nicht, sie
anzureden; wagen Sie es nur! De tør bare
våge!; frisch gewagt ist halb gewonnen;
wer nicht wagt, gewinnt nicht; 2. våge,
risikere: etwas w.; seine Ehre, sein
Leben, seinen Hals w.; eine Summe an
etwas (akk) w.; darf ich’s w.?; soll man
es w.?; alles w.; die höchste Ungnade
w. (utsette sig for); II vr sich w. våge sig:
sich an etwas (akk) w. våge sig på noe,
gi sig i kast med noe; wir wagen es aufs
Eis; er wagte sich nicht aus dem Hause;
sich ins feindliche Lager w.; sich unter
die Leute w.; ich wagte mich wieder zu
ihm; III pp gewagt a 1. vågelig, dristig:
ein gewagtes Spiel; ein gewagtes
Unternehmen; eine gewagte Behauptung;

2. vovet, anstøtelig: ein gewagter Scherz.
Wagen n våging; risikering.

wägen (wägt — wog — gewogen; også
sv; sml. wiegen) I vf 1. veie: das Fleisch
w.; etwas in der Hand w.; 2. fig. veie,
overveie: seine Worte, seine Handlungen
w.; man muss die Stimmen w. und
nicht zählen; erst w., dann wagen;

3. hst. holde i likevekt; 4. sj. nivellere; II
vi sj. = wiegen (veie); 111 vr sich wägen
sj. = sich wiegen (vugge sig). Wägen n
vei(n)ing.

Wagenabteil m, -abteilung f (jernb.)
kupé. -achse / vognaksel. -ausflug m
kjøretur, -bau m vognbygging,
-fabrikasjon. -bauer m vognbygger, -maker,
-fabrikant, -bäum m vognbom.
-bau-werkstätte / vognmakerverksted.
-be-schlag m vognbeslag. -boden m
vogn-bunn, -gulv. -bremse / vognbremse.
-brücke f vognbro. -büchse / =
Radbüchse. -burg f (før) vognborg. -bürste
f vognbørste. -decke / vogntak, -telt,
presenning (Blähe), -deichsei f
vogn-stang. -dienst m (jernb.) vogntjeneste.
-ecke f vognhjørne, -krok.

Wagener m, se Wagner.

Wagenfabrik f vognfabrikk. -fabrikant
m vognfabrikant. -fahrt f kjøretur.
-feder f vognfjær. -fenster n vognvindu.
-fett n vognsmørelse. -firnis m vognferniss.
-flechte / vognkurv, kurvfating. -führer
m (før) vognfører; kjører, kjørekar, kusk;
chauffør; vognfører (på sporvogn).
-gattung / vognsort, -slag. -gedränge n
vogntrengsel, trengsel av vogner, -geld n

2867

2868

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 19:41:55 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/deno1933/1452.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free