Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
66
er aö sitja í sæti sinu og hafa ekki annað að gera, en að stýra hestunum,
eöa að vera hálfboginn að hjakka með orfi eða klóra með hrífu. — Auk
þessara verkfæra verða menn náttúrlega að hafa fleiri vagna, sleða og
aktygi.
Af kvikfjenaöi hafa Argylingar einkum nautgripi og hesta. Fyr meir
beittu þeir uxum fyrir plóga, vjelar og vagna, en nú heyrir slíkt til
forn-aldarsögu þeirra og landnámsöld. Nú er þar nóg af hestum, og þeir
stórir, miklu stærri en á Islandi, en viðlíka og i Danmörku. Ekki ríða
menn að jafnaði á milli bæja, heldur er allt farið í vögnum. Nautgripir
skipta hjá mörgum tugum, en af sauðfje hafa þeir fátt, fæstir nema
nokkrar kindur, til þess að hafa til sláturs — til töðugjalda og
sviða-messu o. s. frv. Aptur hafa sumir allmikla svinarækt og margir fjölda
alifugla (hæns, gæsir, endur o. fl.). Garöyrkju hafa þeir fremur litla og
varla nema kál og rótarávexti. Aldintrje eru þar engin og blómrækt
nauða litil. Þó er hún nokkur hjá sumum.
Húsakynni eru enn viða fremur ljeleg i Argyle, enda er það engin
furða i jafnungri byggð, þar sem menn hafa orðið að låta það sitja í
fyrirrúmi að koma sjer upp bústofni, akuryrkjutólum og peningshúsum.
Búa margir enn í hinum svo nefndu »bjálkahúsum«, sem þeir hafa
hróflað upp á landnámsárum sinum, og er þeim í mörgu mjög
ábóta-vant. Meðal annars hafa þau þann mikla ókost, að mjög erfitt kvað
vera að verja þau fyrir veggjalús, flóm og öðru þess konar illþýöi, sem
úr jörðu skríður, og mun þó öll alúð við höfð i því efni, þvi alls staðar
var mjög þrifalegt, þar sem jeg kom. En nú eru snotur timburhús að
risa upp sem óðast, og mun þeim brátt fjölga, eptir því sem efni manna
aukast. Þar er og farið að brenna tigulstein, og taka menn þá sjálfsagt
að byggja úr honum.
Lifnaðarhættir Argylinga hafa að ýmsu leyti fengiö á sig enskt snið.
Kennir þess einkum í skemmtunum þeirra á mannfundum, húsbúnaði,
boröbúnaði, fataburði, borðsiöum og mataræði. Pó hafa þeir og alíslenzka
rjetti, þvi skyr fjekk jeg þar ágætt. Áfengir drykkir virtust mjer litt um
hönd hafðir, og er jafngott. Þjóðdrykkur þeirra virðist vera sitrónublanda
(lemonade), og er sá drykkur bæði ljúffengur og svalandi. Allir þúa
Argylingar hver annan, æðri sem lægri, og svo er meðal flestra
Vestur-íslendinga. Hafa þeir i þvi efni lagað sig eptir enskunni, þar sem sama
orðið (i>you<í) er brúkað í ávarpi við alla, en náttúrlegra að segja þú
en þ j e r, þar sem flestir eru komnir úr sveitum á Islandi, þar sem títt
er að þúa flesta. Islenzka Argylinga má yfir höfuð heita góð, enda
munu þar enn margir, sem ekki kunna ensku. Auðvitað brúka þeir
ensk nöfn á sumum hlutum, einkum ýmsum tólum og afurðum, en til
þess er Jþvi síður takandi, sem sum af þeim eru ekki til i íslenzkri
tungu. Pó brúka menn einnig almennt einstöku heiti, sem óbarfi virðist
að innleiða, þar sem beztu orð eru til yfir þau í islenzku, sem hver
maður þekkir. Þannig kalla þeir hagann »pastur« (pasture) og hneigja
orðið sem i islenzku (»úti á pastri«), og giröing kalla þeir »fens«
(fence) og hneigja það lika (»fensið«). Sama orð brúka þeir og fyrir
stöðul, þar sem kýr eru mjaltaðar i stöðulgerði. Einn mann heyrði
jeg og segja um hest, aö hann hefði »kikkað« (to kick) í staðinn fyrir
slegiö, en slíkt mun þó undantekning. Sumum hættir við að blanda
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
