Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
i8
Kvæði.
I. Fossinn og brekkan.
Sjá, hvítur beljar fossinn af stalli nið’r á stall
Og straumbreiðan hellist með fall ofan á fall,
En sóleyjabrekkan, hún gul og græn við hlær
Svo glatt í skjóli bergsins, er kólgan neðan þvær,
Hún liggur móti suðri, þar lognsæl eru vje,
Og litfögur verður við sól og úða og hlje;
Þau horfast á bæði, — í hrikaprýði hann,
En hún er svo nettfríð og skartar bezt sem kann.
Þau bæði eiga saman, er blasa hjer við sjón,
Hún brekka og fossinn og nefnast mega hjón;
Þau verka hjer saman, og vættinn álfdrós með
Þú verða munt var við, þótt hvorugt fáir sjeð.
Það hvíslar í blænum, það blóm og unnir tjá,
Þá blíðast hlær sumar, sem degi þessum á,
Frá henni hjerna í brekku og honum þarna í foss:
»Ó heill kom þú hingað og dvel um stund með oss.«
Og sól skín á fossinn með sjöfalt litadrag,
Þá syngur hann glaðast sitt aldna mansöngs lag,
Og sól skin á brekku þá breiðist straumnum mót
Hinn blómríki faðmur með ljúfust ástarhót.
II. Sól og skuggar.
Sólsldn þarna um svæðin hlíða
Sjest í þýðri veðurhægð;
Minnir þessi myndin blíða
Mig á lifsins gleðinægð.
En um svæðin sólskinshlíða
Snöggt við ljettra skýja reik
Skuggamyndir margar líða, —
Minna á heimsins svipulleik.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
