Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
227
dregið slæðunum dökku
draumnjórun helming jarðar,
um lönd og lög að austan
liðin stilltum fetum.
En hvi eru hendur pjer svalar
og hvi af enni þjer, vinur,
napran og nístandi leggur
nákulda hryllilegan? —
og blærinn lífsins hinn blíði
brott er þjer horfinn af kinnum!
O, sje jeg hvé sakir standa:
sjálfur dauðinn heíir
á heiðu, hlýju og mildu
hádegi æíi pinnar
kvatt þig, vinur, frá verkum,
vísað pjer síðan til hvílu
peirrar, er engi um aldur
af hefir stigið manna.
Sårt er það, vinur, að vita
vera þig lagðan í moldu
eptir svo örstuttan genginn
æfiveg á jörðu;
þó er hitt þyngra og meira,
að þessa leiðina gekkstu
um hrjóstrug heilsuleysis
hraun og eyðisanda
með blöðrur á báðum fótum
og bleikar og fölar kinnar,
pví dauðinn árla í æsku
upp pjer sleit af vöngum,
með rótum og rjóðum greinum,
rósir heilbrigðinnar.
O, skyldirðu, ástvin, eiga,
að aldri jarðar liðnura,
höfgum blundi að bregða
og básúnan drottins mikla
ofan af himna hæðum
hrífa þjer taugar í brjósti,
og gegnum dapra og dimma
dauðaglýju fá eygðan
dásaman, dýran og fagran
dómsdags morgunroða; —
eða um dauðans dimma,
draumlausa og hryllilega,
um ógurleg órof vetra
undir gleymsku-fargi
ótal árþúsunda
eilífa nótt að sofa?––-
Heyri eg þig, hugljúfa mærin,
í hvítlituðum skrúða,
svo hreinum, sem haustmjöll á
fjalla
hátindum nýsnivin væri,
með svipinn himinhreina
og hreiminn engilblíða
og barnslega sakleysisbrosið
og bláu augun fögru
sem heiður vormorguns himinn
og hárið bleika um vanga
og enni ofan liðað!
O þú, sem frá blautri bernsku
blíðlega fylgt mjer heíir
og í hönd mjer haldið
heims á villistigum
og mjer áttina sagða,
er jeg skyldi stefna,
og mjer veginn valdan,
varnað mjer hrösun og tjóni,
og er saknaðs og sorga
sleginn poku-myrkva
varð minn hugskots heimur
og höfói drap jeg niður
15*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
