Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
II
hafði verið á vergangi í Bæjarsveit og jafnan verið kær vina
Sig-urðar í Bæ og Margrétar konu hans.
Pað var í öndverðum júlímánuði, sumarið 18 . . . Sólin skein
í heiði og sendi brennheita geislana ofan yfir réttláta og rangláta.
Fólkið, sem gekk að heyvinnu í sveitunum, var nýlega komið
heim af túnunum til þess að borða miðdegismatinn og teygja
ofur-lítið úr þreyttum limunum að endaðri máltíöinni.
Vinnuhjúin í Bæ höfðu fengiö sér ofurlitinn dúr á eftir
mið-degismatnum. —- Pað var í því »laugardagsleti«. Pað svaf nú
alt sætt og rótt, nema einn vinnumaðurinn, sem lá aftur á bak í
rúminu sínu og reykti.
En Sigurður gamli svaf ekki né liélt kyrru fyrir, fremur en
vant var. Hann var á gangi úti á hlaðinu að líta eftir ýmsu,
karlsauðurinn. »Parna hefir stelpan hún Gunna þá hent hrífunni
sinni,« tautaði hann um leið og hann tók hrífu í smiðjusundinu og
lagði hana suður á skemmuvegginn hjá hinum hrífunum. »Henni
hefir legið á a5 komast inn til að sofa. Og þarna er þá ljárinn
hans Manga, honum hefði líklega verið nær að leggja hann á
núna, heldur en ab liggja reykjandi inni í bæli; svo verður
strák-urinn farinn til kindanna, þegar hann drattast ut, svo það verður
að taka fullorðinn karlmann til að snúa; svona er þetta unga fólk,
þab hugsar aldrei neitt um verkin, bara um að éta og sofa,
snur-fusa sig til og heimta kaupiö.«
Meðan hann var að rausa þetta vi5 sjálfan sig, gekk hann
fram á hlaðið, þar sem reiðingunum var hlaðið saman og reipin
og bandbeizlin héngu á ás, til þess að gá að, hvort ekki væri
neinstaðar biluð ásauming á reiðingunum, hvort ekki væri
taum-laust beizli, móttakalaus klyfberi, vantaði hagldarband, eða þess
háttar; það varð alt að vera til taks, ef á þyrfti að halda.
Þegar hann um stund hafði athugað reibskapinn, ætlaði hann
inn að hotta á fólkið, en þá kom. það ut og rétt í sömu andránni
heyrðist jódynur norðan fyrir bæinn og Þórður á Hóli þeysti heim
á hlaðiö.
Pórður haföi átt heimili á Hóli þessi 7 ár, síðan hann kom
úr skólanum og fyrir 4 árum haföi hann gamli Jón fengið honum
hana Önnu, einkabarnib sitt, og allar reiturnar til æíinlegrar
um-sjár; og þó Hólsbúið væri ekki stórt, þá var það góður stofn og
jörðin stóð fyrir bótum, enda sýndi Þórður fljótt, að hann kunni
með hvorttveggja að fara, því síðan hann tók við, haf ðihann variö
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
