Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
3°
það, getur orðið betri skemtun, en að låta hestinn þjösnast
áfram, það er aö segja, ef þú hefir ekki heyrt það áður.«
»Nei ég hef ekki heyrt þaö,« sagði Póröur, sem nú reið í
millum þeirra Páls og Hafliða, »og mér þykir gaman að heyra
þaö, ég hef altaf haldið, að hann hafi látið stjórnast af hreinum
hvötum og fylgt sannfæringu sinni; ég heyrði reyndar, að hann
hefði ekki greitt atkvæði fyr en Sigur5ur heitinn hefði mint hann
á það, en ég veit ekki hverju er aö trúa, þaö er svo margt talað.«
Svo tók Hafliöi til máls og meðan hestarnir lötruðu samsíða
í mollunni og hengdu hausana niður, sagði Hafliöi þeim frá öllu
saman, hvernig það hefði atvikast, heimilisástæðunum,
skulda-kröggunum, kvíðanum fyrir aö verða aö þiggja af sveit og lolcs
sálarstríði sínu út af atkvæðagreiðslunni; hanti sagöist hafa óskað,
aö hann yrði líkamlega veikur þann dag, svo hatin þyrfti ekki að
vera í Bæ, en það vildi ekki lánast; svo faldi hann sig á bak við
hina, og ætlaði með því að losast við að greiða atkvæði, en það
gåt heldur ekki lánast. »Og þegar ég rétti upp höndina,« sagði
Hafliöi, »og heyrði síra Svein sáluga kalla upp »21«, fanst mér
sem ég hefði drýgt stórsynd, og flýtti mér út í kuldann og
myrkrið, til að gráta, gráta yfir fátækt minni og vonzku
mann-anna.
Geturðu nú láð mér Póröur, þó ég hafi síðan ekki viljaö vera
meö í félaginu? mér fanst ég ekki geta verið með, ég var hræddur
viö að þurfa oftar aö greiöa atkvæöi gegn sannfæringu minni, og
þaö gåt ég ekki þolað, það fann ég glögt.«
»Pað gerir ekkert til, héöanaf,« sagöi Póröur; »félagið komst
á og ég vonast til, þegar alt kemur til alls, aö þaö hafi fremur
gert gott en ilt; aö minsta kosti vonast ég til, aö skólinn, ef hann
getur haldiö áfram, veröi blessun fyrir komandi kynslóðir, og hann
er þó barn félagsins okkar, það get ég huggaö mig viö. Aö ööru
leyti á Jón í Veitu mestar þakkir skilið fyrir félagsstofnunina. því
ef hann heföi ekki leyft aö byggja fundahús hjá sér og hvatt
menn jafnötullega og hann gjöröi, og lagt sjálfur til sinn riflega skerf,
veit ég ekki hvernig heföi fariö, aö minsta kosti heföi það dregist.«
»Hægan, hægan, Póröur minn,« greip síra Páll fram i, »vertu
ekki aö hlaða öllurn heiörinum á Jón í Veitu; hann sagöi mér
sjálfur í gær, aö það heföi veriö Hafliöa aö þakka, hversu hann
styrkti félagiö, en hvernig þaö hefir veriö lagaö, frá því getur
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
