Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
I IO
fleiri örsmárra lifandi vera, er likar hafi verið að byggingu hinum
lægstu frumdýrum (þrotozoa), sem menn þekkja. En þau eru
ein frumla likt og eggið, klofna á líkan hátt og auka þannig kyn
sitt. Smámsaman hafi þær tekið ýmsum breytingum,
breyting-arnar gengið í erfðir og þannig myndast nýjar tegundir og
af-brigði, sem síðan gátu af sér nýjar og nýjar, og svo koll af kolli
gegnum fleiri miljónir ára. Að vér nú ekki getum rakið hina ýmsu
liðu í ættartölu hinna æðri dýra, liggur í því, að svo margir
mill-umliðir eru undir lok liðnir. Fjöldinn allur af dýrum, er áður liföu,
eru nú útdauð vegna þess, aS þau voru miður hæf til að geta
staðist í baráttunni fyrir tilverunni. Meðal steingjörvinganna, sem
fundist hafa í jarölögunum, hafa fundist ýmsir þessara millumliða,
og með hjálp þeirra hafa menn reynt að semja ættartölu fugla- og
spendýraflokksins; en alt, sem fundist hefur, virðist benda á, að
báðir þessir flokkar séu komnir af skriðdýrum, er áður hafa lifað,
sem hins vegar eigi ætt sína að rekja til útdauðra froskdýra og
fiska, en fiskarnir séu niðjar lindýranna.
Petta virðist nú skýra þá gátu, sem annars er svo erfitt a5
skilja: Hvers vegna líkjast fóstur spendýranna á unga aldri svo
mjög fóstrum fiska, froskdýra, skriödýra og fugla, og hvers vegna
hefur maðurinn og hin æðstu dýr í fósturlífinu svo mörg einkenni,
sem síðar að mestu leyti hverfa, en sem stöðugt haldast hjá lægri
tegundum spendýranna og hinum fyrnefndu lægri dýraflokkum?
Ekkert virðist sennilegra en að þessar stöðugu breytingar
fóst-ursins séu ekki annað en stutt endurtekning á höfuðatriðunum í
þeim breytingum. sem forfeður spendýranna á hinum umliðnu
aldaþúsundum hafi verið undirorpnir á leiðinni til þroskunar.
Eins og áöur er um getiö, líkist fóstur mannsins á vissu
skeiði öpunum; það virðist því styðja mjög þá skoðun, að vér
séum komnir af öpum, og margar beinagrindur steinaldarmanna
og útdauðra apa, sem fundist hafa á seinni árum, benda í sömu
átt. Allflestir náttúrufræðingar eru og þeirrar skoðunar, en þó
má það eigi heita fullsannað enn þá. Vér verðum að aðgæta,
hve stuttur tími er liðinn síðan rannsóknir í þessa átt byrjuðu, og
hversu óendanlega lítill sá hluti jarbarskorpunnar er, sem vísindin
enn hafa kannað. Vér megum því eigi vera of heimtufrekir,
heldur veröum vér miklu fremur að dást ab því víðsýni, sem
vís-indamenn 19. aldarinnar hafa veitt oss í hinum ýmsu
fræði-greinum.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
