Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
196
fólgin í því að auka og bæta hljóðin og temja þau svo, að þau
hlýði eigandanum afdráttarlaust.
Forn-Grikkir voru söngmenn. Peir sungu við sorgleiki sína
og við pýþisku leikina. Paðan kom sönglistin til Rómaborgar, og
frá Ítalíu barst hún um allan hinn mentaða heim. Pað er mælt,
að Híiaríus páfi hafi komið fyrsta söngskóla á stofn í Rómaborg,
á 5. öld. Seinna fjölgaöi þeim svo, að söngskóli var við hverja
kirkja. Pannig varð kirkjan máttarstoð sönglistarinnar fram undir
lok 16. aldar, en þá kemur óperan til sögunnar. Kirkjan sá í þessu
sinn hag, því að hin einföldu, alvarlegu lög, sem sungin voru í
kirkjunum, gerðu messurnar hátíðlegri og áhrifameiri.
Pað ganga miklar sögur af hinum gömlu ítölsku
söngkennur-um, en menn vita ekkert um, hvers konar aðferð þeir hafa notað,
því að um það er ekkert skrásett til.
Pað eru til afarmargar söngkensluaðferðir. Og á seinni árum
hafa menn fundið upp nýjar aðferðir, sem helzt lítur út fyrir, að
muni bera þær eldri ofurliöa. Aukin þekking og reynsla bendir á
nýjar brautir. Og þó að nýju aðferðirnar séu að ýmsu leyti
frá-brugðnar hver annarri í smáatriöum, þá ber þeim saman um þetta
tvent, að gamli skólinn, sem kendur er við Garcia1, sé ófær og
að tónsköpunin sé undirstaða allrar söngkenslu.
Og það er ekki að ástæðulausu, þó að gamla skólanum sé
fundið margt tíl foráttu. Eg vil því til sönnunar benda á, að sú
aðferð er svo óeðlileg, sem framast má verða, og samkvæmt
henni er byrjað þar, sem sizt skyldi, á því sem erfiðast er
viðfangs. Pannig vóru nemendurnir látnir gapa, meðan munnvikin
héldu, og spýta eða tappi rekinn inn á milli tannanna, tungunni
þrýst niður með skeiö þannig, að geil var eftir henni tniðri,
barka-kýlið átti að renna upp og niður allan háls, eins og með þyrfti,
og munnurinn settur í margs konar stellingar eftir þvi, hvaða
hljóö-staf átti að syngja og fleira þessu likt. Pað má nú geta sér til
um, hve þægilegt muni vera að breyta oft um munnstöðu í sama
orðinu, ef hratt er sungið. Hitt, sem ég nefndi, þarf engra
at-hugasemda við frá minni hálfu. Pað er svo mikil fjarstæða, að
um það getur engum blandast hugur. Einn af lærisveinum Garcia
1 G. var af spænskum ættum, en lifði mestan hluti æfi sinnar í París. Hann
var frægur söngkennari á sínum tíma, og liafði víðtæk áhrif á alla söngkenslu fram
á vora daga.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
