Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
edraheime
Eet setad cmt det nok-er jotkct.
M
Kjem ut kvar Onsdag og Laurdag.
—-
l Pris fyr Fjotdnngaarek
M 26 Kr. 1,10 (= 33 ß) med
-· . l Porto og alt. Betaling
fyreaat·
Onsdag deri 22de Mai.
Lysingar kostar 10 Øre
(3 ßJ Petttlina, og daa
etter Maaten fyr større
Bokstavar.
(Dctta No. verdt sendt til alle Postkotttor og til
Poftdepartcmeittet.)
Til Postverket.
Det gjeng so skakkstyrt med Postnmsendingi av
,,Fedraheimen««, at det er ei Spott og Skam-
Mest dags dagleg kjem det Klagebrev fraa Ting-
arar, som snart vantar eit No., snart sleire, og
snart alle. Det er den Eine etter den andre, som
slettikkje seer Bladet, endaa han hev baade
tingat og betalt. Og fraa Ekspeditionen vertBla-
det kvar einaste Gong umsendt·so plent og gløggt,
at det er mest raadlaust, at nokot Mistak kann
verta gjort av den.
Osta hender det, at naar ein Tingar klagar,
og Ekspeditionen daa strakst sender nytt Blad til
honom, — so kjem denne nye Sendingi attende
med Paaskrift: »Overkomplet« elder ,,Formeget
sendt.« Daa hev Posthusetaltso sunnet fram dei
Blad, som fyrst var sende, og latet Tingaren faa
dei, etter at dei hev legjet paa Posthuset i maa-
nads- og kvartalsvis. Detta er godt nok Prov
paa, at Skuldi er hjaa Postoerket·
ijor, daa Bladet vart ,,ekspederat« av Po-
sten, gjekk det reint burtiveggjene· Det var t. D.
eit Posthics, som vasad burtBladet (eit heiltKvar-
tal!) fyr ikkje mindreenn 15 —— femtan — Ting-
arar 1). Me skreiv til detta Posthuset og bad um
Upplysning; inkje Svar-. Tilslut skreiv me og
sagde, at dersom her ikkje vart gjort ei Greida i
denne Sak, so skulde me gjem Meldiiig til Post-
departementet. Jau, — daa kom det Svar. Det
var berre ein ,,Forglemmelse,« maatru. Av
ein ,,Forglemmelse«« hadde detta gilde Postkon-
toret vasat vekk Bladet i Dungavis. 2)
J Aar,· daa me hev serskild Ekspedition her
inne, kann det ikkje bera so avstyrt i Veg; men
det er illa nok. Skulde Postverket betala alle dei
»Ettersendingar,« som me lyt senda av kvar Vika,
so vart det Pengar av. Men«desse Pengarne
maa no Utgjevaren tapa, endaa han mindst av«
alle hadde Raad til det.
Og ikkje nok med, at han maa bera detta
endesramme Tap. Det verste er, at han tap er
Tingarar." Naar Folk ser, at dei ikkje kannfaa
eit Blad vaa skipeleg Maate, so segjer dei det app.
Og andre, som kunde vilja tinga, skræm·est fraa
Bladet, naar dei-seer henra, at det gjeng so ubeint
med aa faa det.
Paa den Maaten arbeider Postoerket —— av
1) Sidan hev me spurt, at det nok var fleire endaa-
2) Det var eit Mistak ao oss, at me ikkje drog detta
Posthnset fram fyr Dagen med same-
gjerna hava Fred, maatru, og gjerna vona det beste
um Folk — so lengje til Ein lærer.
Men Ein vil .
berre Slurveskap, for det kann daa ikkje vera med
Viljol —- paa aa tyna ,,«z7jedraheimen« og gjera
Utgjeoaren i den verste Beit. Slikt er so ufolke-
legt, at det er leidt aa snakka um.
Det hev ofta, hoyrer me, voret Ugreida med
aa saa kringumsendt frilyndte Blad. Og naar eit
Blad dertil er norsklyndt, so hev det voret reint
ymist. Vil Postverket, at Folk skal tru, at her
ikkje er Prentefridoiii her i Landet? —
For den verste Maaten aa driva ,,Censur" paa
vore daa i Sanning den aa pina Livet av eit
Blad paa den Maatetil
— Me vil bedaPostverket1) tenkja paa detta.
Dei bør minnast, at eit Maalblad ogso hev Lov aa
vera til, so Postverket hev ikkje det Grandet meir
Rett til aa fara med Slurv mot t. D. ,,Fedra-
—heimen« enn det hev Rett til aa gjera det mot
.,,Morgenl)ladet" og ,,Fcedrelandet.«
Dei Tingarar, som ikkje foer Bladet skikkeleg,
bed me um strakst aa segja fraa til Ekspeditioiien»
Me skaldaa heretter sanka upp alle slike Kla-
gebrev, og naar me seer ein haveleg Hop utav
dei, so sender me dei til Postdepartemen-
tet, og so fcer daa dei gode SlurvekPosthus taka
det dei foer.
Detta er den einaste Maaten, —me veit aa
gjera det paa no. Ei Greida maa til, og skal
til. Ogso vaare Postsolk maa kunna læra Folkeskikk.
Um »Fedraheimen" skal liva i Lengdi, veit ikkje
me. Men det veit me, at han ikkje skal drepast
av Postgutar og »Postaabnarar« og ikkje døy ao
,,Post-Censur« og Slurv. Det er Gudskelov Slut
paa den Tid no, daa det heitte, at ,,Maalmannen
var rettlausk« Bladstyret·
« ( · Fraa ·Tyskland.
(Brev til ,,Fedraheimen«).
Berlin den 13de Mai 1878.
Som De veit, vardt det no sin Laurdag (1lte)
gjort ein Mordsreistnad paa den tyske Keisaren»
Um sjolve denneFreistnaden vil eg Ingenting skriva,
for um den kann De lesalikso godtityske Blad; men
eg vil sorteljalitt um, korleids Bodet um detta
Uhendet vart motteket her i Berlin. Ved mang-
selde Tilhave hev eg seet, kor solkekjaer den gamle
Keisaren er her i Riksstaden sin; soleids vardt sidste
Fødselsdagen hans hogtidat med Flagging og Fest-
upplysing paa ein so overlag drusteleg Maate, at
det gjekk langt vver den Brudlaupsstasen, som stutt
syreaat var aa sjaa her, og— eg meintedaa, atBer-
l) D. e. visse Posthus; for det, som her vert sagt, gjeld
sjolvsagt ikkje alle. Det er sume, som greider sine
Ting so godt, fat det er berre ein hente Gong det
kjem Klage, — og so kunde alle gjera.
linarame hadde gjort altdet dei kunde i den Vegen·
Men Stasen no um Lanrdagen var endaa nok slik, og
det maatte eit Hxive som denne Mordsreistnadeit til,
syr at Byen skulde kunna koma i slikt eit Festskrud.
Det var eit brikjande bjart Been og ,,Unter den
Linden«, som med sin sagre fir-radde Lauvgang just
no stod i sin beste Bragje,var sull av Folk. Klokka
var z4, daa Hendet bar til, og som Eld i veset
Gras gjekk Gjetordet gjenom all Staden; Utanfyr
Keisargarden, (Palceet),« ein koseleg tviheig Bygning,
vart det i same Stundi samlat ei svær Folkemengd som
rædd og tagall stod der ogkviskrad um den stygge
Udaad; for Eiii visste endaa ikkje, um den gamle
Maniieii var sloppeii sraa det med Heilo. Daa
dei fekk vita Vissa i so Magte, stroymde Folkeho-
pen ned til den Staden, der Ugjerningen var gjord,
og der Skoti hadde sett eitlitet Merkje i ein Begg-
prydd» Dei slaggar ikkje so osta her; men fer
dei fyrst til med det, so gjer dei det til Gagns,
og eg hev sjeldan set nokot meir drustelegt enns
Unter den Linden den Kveldykti. · Folkemengdivaks
derimillom stødt; Serblad hadde ført Bodet ut til
Byens ytste Gndar; Hopen sramfyre Keisarborgi
vart aa»nyom so tjukk, at det var med Naudi, at
dei ridande Politimenii kunde saa gjera Veg fyr
Vognarne; Berlinarfolket viste hellest denne Gon-
gen ei Søma, som eg aldri syrr hev havt Have til
aa rosa dei syre. Keisarens Ætt og andre, som
kom fyr aa helsa og ynskja til Lukka, stimde ustan-
seleg til, so Tidi tok til aa salla lang syr Folke-
hopen. Rett som det var, sette Ein i aa syngja:
,,Heil Dir um Siegeskranz,« og alle desse Tusuiid
song med; sterkare og sterkare gjekk Tonestraiunen;
,,Gratulantarne« innansyre fekk Lov til aa venta;
Dør-Duken drogst til Sides —- og der stod den
strake, kvithcerde Gubben og helsad blidleg til alle
Sidnr, Lufti skangrad av »Hoch« (Leve!); det var
som Jubelen skulde sprengja kvart eit Brjost, og eg
vil undrast, um ikkje Keisareii i den Stundi gloyinde
sin Uhugnad hver-, at dei ikkje hadde viljat lata
den 81-Aars Gamlingen saa doyai Fred. For
den Helsing, han her fekk, var ikkje av desse van-
lege Konge-Fagningar etter Skikk og Bruk; men
her stod han ands Andlit ’med sjolve sitt Folk,
med sine trufaste Preusserar· Det vart paa nytt
ei Rorsla i Folkemengdi; men naar Snme gjekk,
kom Andre att; til Klokka 10 var Keisargarden
umlægrat; daa Krunprinsen, som —i Snoggoni
aa segja —- er eit Hovud hggre enn alt Folket,
kom ut fraa Faer sin, var det snaudt han kunde
koma fram; Hoch- og Hurra-Rop vilde ikkje faa
Ende, og Uppglodingi naadde Høgdi, daa Kei-
saren andre Gongen kom sram og helsad. Dei
-
—»·««1878··.
szEin halv Time etter Udaaden .var.heile.Gata«flag- - -
t
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
