Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
18de September 1878.
Fedraheimeti·
239
hadde me Bal no, vilde dei gamle verda kastade,
og daa dei hoyra tilAttergangsmennerne mest alle
ihop, so vilde den srilyndte Flokken koma til Styret;
Um denne Meiningi vil halda seg til dei nye Vali,
er eit annat Spursmaal; Folket her erinkjelitande
paa. Dei kunna syre Middag vera »braasikkre«
paa, at ein Ting er sann, og um Gttermiddagen
vera ,,braasikkre«— paa det motsette. Det synte seg
nettupp i Jegteviksaki, der sume Menner nni Fyre-
middagen tykte det var rein Galskap aa gjera det
Makebytet elder rettare Umakebytet, som dei vaaro
med paa um Ettermiddagen.
Men tvillaust er det, at denne Saki heve senget
Borgararne til meir en fyrr aa tenkja paa dei of-«
fentlege Greidor. Det kann vel difyr vera Von
um, at dei vilja freista med aa lata den frilyndte
Flokken faa prova seg i Styringi, syrdi dei hine
inkje hava nokon dugande Mann Utanfyr den gamle
Ringen. Jminsto vona me, at Doktor Sparre,
som er ein hjartevarm, ærleg, frilyndt og sramisraa
dugande Mann, skal vinna »fram til næste Stor-
tingsval.
Som det er i Politiken, so heve det og voret
i Maalnegen· »Fraa By og Bygd« er «komen ut
kvar Maanad, ,,Bergens Tidende« heve sleire Ven-
dor havt lengre Stykke ntn Maalsaki, men i det
heile heve det voret litet Liv i Bergeii i so Maate
i seinste Aari· ’Sliestmannalgget heve legjetiDvale,
og nokot aalment Orskifte Um Saki heve det inkje
voret. No er det likavæl paa seinste Vilet Teikn
til, Mann og Mann imillom, at det skal koma npp
meir Interesse fyr Saki atter.
Likeso stilt som det heve voret i Maalvegen,
heve det og i det sidste Aaret voret iHandelslivet«
Me hoyra Dags dagleg stride iKlagemaal yver dei
laake og traange Tider. At Handelsleysa er stor,
er inkje neitande. Men elles kann no endaa mangt
retta paa seg. Kunde me so sannt berre faa eit
rettelegt godt Aar paa Landet her vestanfjells, so
skulde me snart sjaa Teikn til betre Tider, daa
Jordbruket og Landbunæringi i det heile, som »die
Welthandel« segjer, er Grunnlaget syr Velstandet
i eit-Land. Sumaren heve i’Aar paa fleire Stader
voret overhendig turr,— og difyr gjort myken Skade,
men elles verdt Aaret i det heile inkje av dei ringaste,
og paa sume, men inkje mange Stader reint eit
Krunaar. 1-1.
Kristiania, den 17de September 18»78.
Lillchannner Tilskuer trur, at det er ei Skrynja,
at det vart gjevet 500 Kruntir tilVonheims Folke-
hogskule i Sumar. Me skal leggja til: Ein Tiiig
er viss, at Gaava ikkje er komet fraa Styret fyr
detta Bladet.
SagamnFolkcl)øgsk1tlc. Hr. O. Atvesen app-
lyser i »Oplandenes Avis«, at det er teiknat nog
elder nær nog til det nye Skulehnset. Til Katip
av Tust vil verta uppteket Laan. Hr. Arvesen vil
ikkje standa som Eiger av Huset, men naar han
slutter Skuleverksemdi, yvergjeva Huset aat den
Nemnd, som so reidebuen tok seg av sTeikningi.
Baptistmissiouser G. Hul-eit vatt fyt ei Tid
sidan dømd til Boter og Umkostnadar syr i Bergen
aa hava doypt tvo Gntar, som ikkjevar stillt 19
Aar gamle. Det er« gjort Utlegg hjaa Hr.Hubert,
og det er no tillyst (kannhenda halden) Anktion
yver det utlagde Lausoyre i Baptistkapellet
»C«benezer.« Denne Saki sinn dei underlegi
’Utlandet. Liksom Tyskararite plaga segja »die
dumme Diinen« (dei toskne Danskar), soleids segjer
Amerikanarar og Engelskmenn no ,,tl1e intolerant
Norwegjans« (dei ntolsame Nordmeiiii). Ein
evangelisk-luthersk Prest i Wisconsiii hev i eit
amerikansk Blad greidt ut Saki og forklarat, at
Niksembættesmennerne, som hev lagt Saki og dømt i
Saki, ikkje hev nokot aa fyrebraa seg, men«at
Missionceren ger paadregjet seg rettfer-
dug Straff ve ikkje aa lyda ei aalkjend
Log. Bladet legg likvel til: ,,Det, at ei Log er
aalkjend, gjerer henne ikkje rettvis· Daa Jnkvi-
sitionen brende Folk, syrdi dei las Bibelen,
var detta Strafsi syr Brot mot ei aalkjend Log, og
da Claverhause brukte Tumeskrktven paa den strengt
protestantiske Fylking i Skotland, gjorde han det
likeins etter ei aalkjend Log· Hover det seg fyr
eit sedat Samfund aa hava slike Logjer? Er dei
lika syr Logi — Baptistar og Lutteranarar—naar
hine vert domde i Strass fyr aa upptaka deim,
som fyrr dei er sulle 19 Aar gamle, friviljugt
og av seg sjolv krev Datip og Samsundsselag-
skap, men desse upptek i sitt Samfund ikkje berre
mindreaarige — som« Baptistnrne ikkje gjerer ——,
men ogso medvitslause Barn?«
llm Norst i Skulcn Paa eit Lærarmøte i
Trøndelagen, der Skuledirektoren var tilstads, sor-
talde ein av Lærararne, Hr. Øveraas, at hani
den fyrste Tid, etter at han kom fraa Seminariet,
i Sknlen heldt seg strengt til Dansken elder Bot-
maalet, men ikkje fekk det til aa ganga;
Borni lærte Jnkje. So tok han aat med aa
nærra seg Talemaalet aat Borni, og strakst gjekk
det betre. Daa han merkte det, tok han Stiget
—s jl
fnllt og underviste Borni heilt og haldent paa
Bygdemaalet, og det gjekk betre og betre, di len-
ger det leid· Dei Skular, der Norsk brukest, stend
langt yver alle dei andre, det hadde han havt
Have til aa røyna· Presten lagde ved hans Skule
ingeti Hindring i Vegen fyr aa bruka Norsk — -
det hev han helder ikkje det Grand med —, men
ymse Pietistar var missnoydde med, at Religions-
undervisningi gjekk paa Bygdemaalet; dei fann
det aa vera aa gjera detHeilage vanheilagti Men
ogso dei hev sidan gjevet seg. Hovudmannen syr
deim sagde etter siste Eksamen, at han aldri meir
vilde anka yver, at Landets eiget Maal vart brukt
ved Undervisningi. —(Det kann elles vera det
same, anten nvitande Folk ankar elderikkje. Bygde-
maalet vert likvel det beste)
Sildsiskct i Namdals Fat-tvende I Juli
og August Maatiadar hev dei nppfiskat167000
Tunnur god Vare. Salspriseti hev ooret ikr. 12
Kruniir Tunna, altso Verdet av den heile Fengd
ikr. 2 Mill·Krunur. ien det hev voret ei Meiigd
Notebruk, Fiskefarty og Kaupefartt) nm Utvinningi,
so det ikkje vert meir enn havelegt paa kvar Latin-
kar endaa-
Laudbrnksmedalch H. M. Kongen hen den
2dre Septbr. naadugast gjevet desse Herrar den
aagjæte Medalje fyr Fortenestur av det norske
Landbruk: H. Tveter, Øysteinssjo, nystre Aker;
Brukseigar Hofgaard, Sjaastad, Liderz Agronom
Bærøe, Vaale (Jarlsberg); Gardeigar Hof-
gaard, Løberg (Bratsl)erg); Landbruksskulestyrar
Wilson, Fane (Sydre Bergenhus Fylke); Gard-
eigar Hans (elder Thomas?) Jelstrup ved
Livanger; Lensmann Henrik Oksaas, Lyngen
(Trums Fylke); Scemtind Olson Jarfjord,
Sud-Varanger (Austsinnmorki)· — Det er hngnad-
samt aa høyra, at det finnst Menn i alle Lands-
bolkar, som hev innlagt seg Fortenesta av Land-
bruket. — ·
Gamalt Norskt Vers. J den danske Skald
Thomas Thaarups »Høstgildet«, som vart skrivet
1790, finnst eit norskt Vers, solydande:
»Malmrike Fjeller og kojnrike Daler,
Skoger taa Bjork aa taa Furu aa Gran, »
Elver aa Viker med Smaafisk aa Kvaler,
Tusenfoill gott ga’ vaar Herre vaart Land.
Djerv taa si Frihet, sitt Mot aa sin Styrkje,
Griaug paa Ros er kvar odelsfodd Mann;
Men aat sin Konje, sitt Land aa si Fyrkje
Ingen, nei Jngen va’ truar enn han«.
Var ogso Thomas Thaarup »M aalstæ v ar«? .
Verdcpapir. Ein Aktie i Storen-Aamotj·arn-
dei norske Ti til aa aarekkja seg; og so rasuk dei
paa. Enden vatt, at Svensken gav seg-tilfange
og ba um Naae. De var me oss ein, heitte Ola
Griksen fraa Lesja. Han fekk ei Kula i eine Oksli,
so( Blospruten sto fraa tom, og Simannen hass
vart fælt utsjaaand’ me Blo. Men han sto me
lika ratt og kjempa til Slage var ute. Daa han
kom heimatt, sekk han Dannebroksteikn og Pangsjon.
Vi hadde me oss ein, heitte Jvar Knutson fraa
Vaage, som dikta Visor vm meist alt, som hende;
og vi lærde deim og song. Daa de vartMorgon,
so tok han paa og song:
Alle raske norske Helte,
«Som af Nordmands Stamme er,
· Kommer frem med frydigt Hjerte,
Som har Land og Konge kjær-·
Der vor Paaskehoitid skinned,
Blev vor Skjæbne haardt bestemt;
Hædre vor Konge Fredrik,-’»’)
Raaber Hiirra uden Skjemt!
Dalens Sønner sig ei græmmed,
Kugler fløi som Snelle-Vom,
t) Prinsen heitte Kristian Fredrik.
Det fik Fieuden fornemme,
Endskjøndt den uventet koiii·
Vi med Skud og raske Arme
Raabte hatn en Morgeti ny;
Han paa Stedet maatt’ til Fange,
J Tallet syv og ni Gang ti-
Der iblandt var og eit Grene,
Som var høist kommanderende;
Hati paa Stedet maatt’ levere
Alle sine Krigere·
Er det nogen, som vil spørge
Hvem som Visen har fuldendt,
Da vil jeg det selv forsorge,
Thi mit Navn er vel bekjendt;
Thi jeg er af ringe Stamme,
Og en Jordens Træl jeg er,
Derfor vil jeg ei mig skamme-
Jver Knudsen Navn mit er.
Svenskanne an hadde ein Song, somdei brukte;
men han var paa ein annan Tone. thrur eg skal
hugsa sumt av honom me:
NZris jag paa hemmet tkinkar,
Paa börn och viilmer hid-,
Mit- hjerta det Sig kingstar
0011 myoket sorgsanIt sit-.
Guct gi jag hadde vinga
Som den hvita Svan,
SZT skulde jag mig Svinga
Hem til mit fosterland
0011 ham til viinner kiira
Der, Som jag har mit bo;
De1s lystar Fag at lefva,
Heir har jag ingen ro,
Der lystM jag at- sjunga,
Fast jag en feinge var — -—
0, jord811s 11öga her-re,
Du hime1eus mona1-k!
Ss ned af din-ci. hijgar
PZ denne-« syndig mat-k,
Se til os usle k’5«ngar,
Som hiir i Norge gsr
1 denna Sommar lsinga
Ooh har Ski stort attreii
Ja de var syrgjelegtz men de var inkje onnor «
Raa, me laut slaast.« (Meir).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
