Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Kjeiit ut kvar Onsdag o
M
gLaurdag.
edraheimen.
Eit Hind nnt det uortlie LFaldet
Pris fyr Fjordungaaret: (
Kr. 1,10 (= 33 ß) med
Porto og alt. Betaliiig l
fyreaat. l
.-. .-
c-=o«7zo
Laurdag den 2dre November.
M —–c»!1jsiiigaic tostar 10 Øie
(Z ß) Petitlina, og daa
etter Maaten fpr større
scl878.
Opet Brev til Expcditionskljcs Herzberg.
Kann dit hug.sa hin Kvelden etter vaart syrste
Mete, daa eg sylgde deg umbord i Lag med Barn-
domsviiien din, som hadde ført os saman· Eg
minnest so grant den hugsame Stundi, daa me tri
sat der paa Eimskipet paii Bergens Hamn i deri
vcene Sumarkvelden, nppglpdde under Samroda nm
vaart Land og Folk. Det- var Maalsaki, so som
ho stod syre Ungdomshngen vaar, som var Uppha-
vet til Samlingen og Kjendskapeii vaai«. Eg kann
endaa hoyra den hjartevarme Tonen i Maalet ditt;
eg ser endaa Glanseii i dittAuga, daa du sortalde
korleides Heimhugen drog deg vestetter hver Fjell
og Firne kvar Sumarz kor hjartesegen dn vardt,
daa dit naadde sratn paa Fjellbruni og fekk sjaa
ned i Sorsjorden, Varnaheiinen din, og kor undar-
legt det lagdest inn paa deg, daa du atter hoyrde
Harin·gmaalet, sont du daa sagdest kjennast med
som ditt sanne MorsmaaL So som du daa stod
fyre meg, vil eg i Dag tala til deg. J Kraft av
hin Kvelden vil eg i Dag venda meg til honom,
som er komen i Tilhove til at kunna sremja og
sloyta den Saki, som han i Ungdomen hadde lagt
so varm ein Elsk paa.
Daa me hin Kvelden hadde bedet Velfara,
spaadde eg, at du ein Gong vilde naa fram til eitt-
sormaaande Livskall, og at du tvillaust vilde koma
til at gjera Maalsaki stort Gagn· Min syrste
Spaadom hev eg longo sidan seet uppfyllt; men
kor er det voret med den andre? Sidan hin Kvel-
den hev her vovet trutt og trottigt Arsbeid med
Reisingi av det norske Maalet, som du ein Gong
kallade ditt sanne Morsmaal. Sume, og detta av
dei beste, hava alt stnpat rinder Arbeidetz sume
hava nydt sine besteKraster, og sume arbeida endaa
med Aldrens Aalvor og graanade i Striden. Men
kvar hev du voret imedan, og kvat hev du gjort
til at sylle vaare og dine eigne Vaner? Den eine
gjeng til Kvila og den andre kjem att i Staden;
Fylkingi aukar og Framgangen med; men ingen
kann verda deg var, korkje som slett og rett Fyl-
kingsmann, ocg endaa mindre som Fyregangsmann.
Ein lyt spyrja: kvervde det Stangske System ogso
Syni paa deg, daa du kom inn i Ringen, og lok-
kade deg bnrt fraa din rette Farveg og vaar dyra-
ste Sak? Eg kann snaudt tru det, og endaa mindre
det, at du skulde vilja Saki til Meins, so som
sume ymta·
Men daa er det og paa Tidi at dnkjem sram
or ditt Levne. Det gjeld i so Maate meir um
deg en um andre, atden som inkje er med er imot,
- og helst so langt som Maalsaki no er komi. Korkje
du elder nokon kann hindra henne staa sidstpaa at
sigra. Ho siig sram med den same ustoppelege
Tyngd, som kvar den Sak gjerer, som verd from-
bori paa den sterke, breide Folkeryggeii. Men lika
so vist som du no i ditt Embcette kann gjera meir
syre Saki en flestalle andre, lika so vist-kann du
ogso seinka henne meir en andre ved at halda deg
undan —— det verste som eg er god til at trn
um deg —.
Det var Tanken paa detta, som dreiv meg i
Dag til at —senda deg detta Brevet· Er du den
Karen, som eg veit du ein Gotig var, og helst vil
tru, at du endaa er, so naar mine Ord ditt Opra
og ditt Hjarta, alt um dei kjem sraa ein, som sit
ugjeten i ein Fjord-Avkrok, og til ein, som er namn-
kuniiig um all Noreg paa den aalkjende Sessen sin-
Som du veit, era me no komne til det store-
Vegskilet—, som du og me andre ljev seet i vaare
fagraste Ungdomsdraumar. Noregs kaariie Menner
era komne Maalsaki til Motes tog vilja at ho her-
etter skal sremjast, so at Folkemaalet, den dyraste
Arveii som Nordmenn fekk at vardoeita, kann verda
sramhavt og koma 2Etteborni, Heimen og Upplys-
ningen til Nytte. Og det er du, som hev fenget
den gilde Uppgaava at leggja alt til Rettes, so
at der kann verda det rette Framskot paa den
dyre Saki!
Vil du gjera det som tykjest meg vera sjølv-
sagt syre den fpdde Haringguten og hywer so vel
med Huge11, som olst millom Folket inne under
Folgesonni i det ,,underdeilige« Hardanger? Elder
vil du skjota israa deg det største Folkekravet, som
hev voret uppe i Noreg sidan 181473
Vil du ganga under det Merkjet, som Soga
retter imot deg, kvart du snur deg? Elder vil du
ganga fram Under det Stangske Merkjet med hine
vidspurde Vanvyrdingsord til den norske Folkehugen ?
Gg vonar at du vil velja det fyrste. Eg vo-
nar, at dti helder vil hava ditt Namn standande
paa Ljossida en paa Skuggesida aat Soga; at du
helst vil verda nemnd av komande LEtter i Lag
med deim, som rette det som velt var og hørte
vaare Akttarmerkje med den einaste hovelege Bot
som duger· Gg hev denne Voni til deg. Eg kann
inkje annat, naar eg ser deg ljoslivande, som du
seste deg i Minnet mitt hin Kvelden.
Men daa lyt du no leggja Hand paa Verket!
Det er sagt um vaartStyre med altfor god Grunn,
at det er skapt til at kjvva kvar lyftandeTanke, at
stogga kvart- lengtande Steg; at kvar hogsynt Mann,
som kjem inn i Trollringen, lyt læra at venda Hu-
gen sinlenger og lenger ned ikvardagslege Tankek
stemnor. Detta kann ogso lpysa den Gaata, at
du ingen Ting endaa hev gjort til at brpyta Faret
syre Vondens Tungemaal, alt um det just var slike
Vokstavar·
som du, som skulde ganga i Brodden og rydja dei
fyrste og verste Steinar or Vegen. »Systemet«
lyt vel orsakci, at dugande Folk, sont skulde vita
og sjaa, kvar den rette Leidi er, vingla seg burt i
Meinkrokar og Faanytte Det er sagte inkje so
beintsram, naar ein ferdast i slikt Fyl,gje, daa at
skilja Lag og vera Fyregangsmann syre hpgsynte
Krav. .
Onnorleides er det no, naar dei som rettelega
era Herre i Huset, sjolve koma med Kravet· No
gjeld ingiOrsaking lenger. No er Saki vandalans
syre den, som vil vera med, so som eg vonar du
vil heretter—Dags· Men daa lyt du ogso hasta og
inkje drygja, soframt du rett vil svara fyre det Em-
bcettet, du fekk at rokta.
Detta var det eg vilde leggja deg paa Hjor-
tat i Dag. Eg sender Brevet mitt paa denne
Maaten, av di eg trndde detjkunde vera deg til
Studning der dn er sett, at faa ei Uppmaning
gjenom eit offentlegt Blad. Skulde eg hava teket
iMist av deg; skulde du inkje lenger hava den
rette Medhug med vaar gamle Sok, elder skulde
du jamvel vilja henne illa, daa er Skrivet mitt eit
Mistak. Daa veit eg inkje annat at segja til
Velfar, en at det visst vilverda hardt fyre deg at
stamoa mot Brodden.
Ved Sognefjorden 26de Oktbr· 1878.
Din
Henrik Krohn.
llt Votlo ’l’iusgavnrell
Det er sletiklcje før di, nt det treng Et
hjelpe ,,Gs«, at eg her tek pennnzs ikkje heller
har og ticl til ti skrive Stort imot deg. Men
nkir Du el- So bliisteid pii, at vi har rett til Et
kalle kvats ein ein ,,fritei1kjnr·«, Som ikkje tek
beintfram kva1«t Sit bibelorcl etter bokstavom
og tru kvart eit Smask etter desse bokstavom,
Er du dei- Smelviss
p23«, at bibelen i kvart sit vers og ord er urug—
geleg ret omseet? Du veit, mxilkunna før kvar-
tid veks, likso, at loibelen difzxjr nu før kvnr tid
bli omseet betre og betre før det Snme. Du
veit, at oldskrevne, handslkrevne bilolnr og bibel—
stykkje no og dei Ens, eenog i vktr tid, og at
desse heller ikkje i alt Samstava med dem,x follc
hittilg har omseet etter· Kor ber So dette iveg?
Ber det sit den leiden, at Gud skulcle ho- bun-
decl frelsingja vkjr tit nokor paper—op—
Skrift? Eller her det den leida, atbjbelen er
berreveirheligste eller einastel1elige lære-
bokjmen Skreved av folk, Sorn stod pki ret
80 mki dit ha- eit pa1· ord.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
