Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
166
Fedraheimen·
11te Juni 1879.
i
mesen vippa opp alt dæ, han heve roystad mindre
frilyndt en Taraldsen, med den eine Roystingi no
nyleg, daa han (og Rinde) var mce paa Jaabæks
Forslag om aa strjuka Stortings-Deputationarne
or Grunloven, men Taraldseii (og Eikja) imot.
Men Sandland var ein av dei ,,uashengige,« som
ikkje vilde hava Thomesen sist, og so maatte vel
J. Bjyirnson reikna detta au som ein av hans
»store og gode Handlinger.« Dce er den einaste
au, som dei fleste veit om. Men eg trur no dce
lite kanii turvast aa yta fleire Ord paa slikt« Eg
skalberresaasegja dæ, at i ein Ting maa J. Vin-isn-
son hava Rett, og dce er, at dce er ikkje Meining
i, at alle gode Prestar og Lærarar skal sitja heime,
av di dei gjer best Nytte paa den Maaten. Detta
kann ein ganske vist segja om sume, men daa slett
ikkje om alle. —- Dce er ellest merkjeleg, at ein
X1, som ogso er ein Sandlandianar, vil hava Bjorn
BrekketilValmann i Kvitseid. Trur han, atdenne
vil roysta paa Sandland’ en eller nokon annan
heilt ut srilynd, so kann han berre sjaa paa Røyste-
Tavla fraa 1876.
Men eg maa sluta mce dae som baade Fedra-
heimen, Oplandenes Avis og sovidt eg minnestVer-
dens Gang, Varden og Norge fyrr heve sagt —
me maa vara oss sor aa vraka for mange av dei
gamle. Blir dce no so, at dei vil segja sraa seg
Val baade Qvam og Velde, og Daae og Spiren-
sen, og Essendrop og Motzseldt, fo skal dae knipa
for dugande og opplcerde Folki Vinstre (dei 4
siste av dei eg nemnde stend daa tidt i Hop med
Vinstre-Flokken). Var dae daa ikkje dce klokaste
tru aa velja opp att baade Thomesen og Rinde
og Taraldsen, og so taka Sigurd Sunbkl el. Olav
Sveinssoti el. Aslak Haukont (el. om dei trndde
nokoti annan betre) til Fjordemann og —— faa eit
godt Val paa Varamenner? Telemarkssylke heve
no i 10 Aar ikkje havt nokon so pass Kar, at han
heve kome i Valkomiteen· Næste Aar vil Thome-
sen vist baade koma der og bli Komite-Formann.
Naar eg undantek Thomesen, so er dæ vel vandt
nokon Valkritis i Riket, som no i so lang Tid heve
sendt so lite Arbeidskraft til Titigs som Telafylke.
J dce siste 3-Aare, etter at T. er komen inn, trur
eg daa dce heve kome ovanfor sleire andre, som
heve dala (Vest-Upplandi, Sud-Trøndelagen og kan-
skje andre). »Jngen Vygdepolitik no! det fcer hel-
der vaaga seg, um ikkje kvar Vygd just foer upp
s in Mann« Kr.
17de Mai.
Kom Ung aa Gamal, Jente, Gut,
J Dag vil Gud me skaa oss glæa;
Saa Fjolli svarar skaa me kvea;
Lat Glæa no saa stroyme ut! »
Daa Verdi spaadde me var feige,
Me Striden vann, me Lande eige;
Vaar egjen Lov me fekk i Lag,
Aa dersyr gloer me konn i Dag-
J gamle Gicbben Fridojn brann
Aa tende Hugjen i dei Unge,
Due som laag sremst paa Folke-Tnnge,
Var daa aa fri vaart kjære Land.
No maa me ut, dei sa’, dei Gamle,
Kvor Mann maa seg mot Svenskjen samle!
Aa Gud var mce, gav Hjolp aa Raa,
So Verdis Store slapp aa spaa.
Belsigne deg dti gamle Far!
Til Gravi, der du ligg aa kviler,
MaeTaar i Ouga no me smilet,
Saa sterk aa trti aa varm du var!
Du dine Menxt paa Gidsvold sette
Aa Styrkebelte kring dei sprette;
Dce Visdom inkje kunde tru,
Mce Hugjen varm dce gjorde du!
So lat os Fridin kvea inn
. J vesle Gut aa vesle Jente,
Aa lat os fram or Sogo hente
Dei Or som kveikjer Hug aa Sind!
Hev’ du litt kjærleg Hng» der inne,
Eit lite Or du altid finne;
Dce tar ’kji vera Tale gjild,
Dit raa kann i Bondestill
Jorund Telnes.
Storthingsvalet i Nordlands thlke
er fastsett til 10de Juli i Kaupstaden Boden
Det gjeld daa um aa finna frilynde og du-
gande Menn til detta Landsens største Yrkje, -—
Menn, som med Vissa kann reknast til den Fyl-
kingen, som vil eit sparsamt Riksstelh og som sten-
digt er paa Vakt um alt det, som vedkjem ·vaart
Fedralands Sjølvstende, LEra og nationale Styrk-
nmg.
Som me veit skal me no hava ein Thing-
mann meir enn sytt, etter den Avgjerd, som Stor-
thinget tok i Repraesentationssaki ifjor. Um me
gjeng ut ifraa, at dei 4 gamle Thingmenn vert
atter-valde, so skal me altso endaa hava 1 ny, og
so 5 Supleantar elder Varamenn. Og med Bata-
mennerne lyt Ein no vera mykje meir grannt-rek-
nande enn tidlegare; sor med dei aarlege Thing-
mote kann det lettare henda, at dei kjem til aa
rykkja inn. Desse Varamennsval hev fyrr mykje
gjenget paa ein Slump; no lyt me passa paa, at
det helder ikkje her vert gjenget sram med Tanke-
loyfa. Jser gjeld detta um dei tvo syrste Para-
mennerne·
Eg skal etter detta vera so fri, Hr. Vladsty-
rar, aa peikaypaa dei Menn, som eg trur det kunde
vera havelegt aa velja paa. Til den semte Thing-
mannen vil eg nemna:
Gardtnann Jon Larsson Storfjord fraa Lofoten.
Haii hev fleire Gonger voret paa Amtsthingetelder
Amtssormannskapet som Ordforar og vist Jhuge
og ikkje so liten Dugleik.
Til Varamenn skal eg nemna:
1. Lasrar Otto Steen fraa Bindalen.
stcnd no som 3die og er kjend.
2. Leerar Jakob Nøstvik fraa Velsjorden.
Han er ein dugande og frilynd Mann, og QEtting
av gamle Nøstvik, som med mykjen Heider inntok
ein av Thingmannsplasserne syr vaart Fylke»
« 3, Lærar O. Myrnes fraa Vefsen. Han er
ung, og i alle Maatar eit vonfullt Thingsmanns-
Emne. ·
4. Lensmann Stafne i Hassel. Han er ein
upplyst og — etter det eg hev kunnat forstaa —-
ein frilynd Mann· —
5. Gardtncmn Kristofer Andersson Elvsfjord
fraa Sør-Reiseii, som er ein baade Upplyst og klok
og gjenom liberal Kar. .
Som alle veit er noverande fyrste Varamann,
Sakfgrar Arctander fraa Hadsel, innkallad til Thinget
etter Stoltenberg· Dermed hev eg talt honom
Han
s j
Seguir fraa Forsdal
fortaalde av
H a lv o r Li e.
(Ctterleivt.)
Alv Lanvvik.
Alv Lauvvik va ein stor’ aa sterklege Kare,sei
dei gamle,·som hev seet ’an·
De va daa her va Krig i Norgji, aa anne-
kvar Mann laag uti, som Folk kalla de. Alv laag
au uti.
De va utn Somaarenz heimi paa Lauvvik ha
flutt paa Støyleiiz men so vaande szeinnen seg
so fæle paa Krætutæ, at dei visste seg ’kji skapte
Raa. ,,Ha berre Alv vori heimi,« sa’ dei, «ha
han snart sengji Bjannen paa Skotz« men so va
han ’kji heimi, aa so maatt’ dei ver- i de Skinn
dei va.
Vjonnen blei fælar’ aa sælare, so han gjor·
kji noko av aa stande tenne mot Jentunn i Bu-
dynnce, aa dei va av segkomne. Han tokden eine
Kviga ette den andre, so dei va paavegji ti vill’
heimatte; —men so kaam’an Alv. Han kaam heim
ti Lauvvik seint um Kveldenz so trota han va av
Reisa, ba dei han endeleg, um han vil upp ti
Strtylen aa skræme Bjennen ,,Ha11 ber· seg so, at
mi tenkte paa heimatte mae Kræturce«-, la’ dei ti.
Alv va, som venteleg konn’ vera, ikkje mykji hug-
paa, »men ette de, at di trur meg slik Kare, ska
di saa sjaa, eg ae de au,« sa han. Gjekk han seg
so av at Smijja aa kveste seg eit stort Grev, aa
so tok han ut-
De ce mot ein Fjoraang Vege ti Stoylen ende
mot Vakkjen, so de va kji lett koma upp, aa inna
an kaam upp, va de so myrkt, som de blei.
Bjonnen va paa Stzeiylen som vani, aa ville ti me
ei Kyr daa Alv kaam, men so renner Alv ti, aa
Bjønnen mot ’an paa Bakfzzjtanne aa vill’ slaa ti
Alv, men han passa seg nokk aa hoggji so Grevi
kav i Hausen paa Bjannett aa so tisprangs neyvi
Kleivanne, aa Bjonnen fekk ’kjifote seg, før ’an va
iLauvvik Toni. So slo Alv ’an ihel aa sette
Hovui hass paa Vursveggjen, aa der staende de
kansi den Dag i Dag.
Knnt Gryte.
Knut Gryte va Bror ti Vraal Gryte. Knut
va eldri aa ha’ so Rette ti Garen, men so va de
ein Susle, som va kji nokon Skipnae i, aa so
laut ’an selje ti Vraal Bro sin. Vraal va ei Klo
i Livevegjen aa blei rikare for kvor Dagjen. Knut
kaupte seg Gare uppiKleivgrennæ, men maatte snart
selj’ alt, aa alt de han fekk aa bar sraa·Gryte blei
han satikare Dags daglege.
So va de eigaang han ha vor’ ne ti Vraal
ett’ ein Kass’ att. Han gjekk vond’ aa hyrren paa
Heimvegjen aa harma seg yvi de .sill’ gange Braal
so vcel, aa at han sill faa lite, endaa han ha sengji
mykji mei ell Rett va. Vest han gjekk sosso eitra
seg, kaam der ein Mann’ ett ’an. »Godag«, sa
Maanen. »Gudsigne«, sa Knut atte, »ska den
Mannen langt? kansi mi scer Selskap ?«
,,Ja de gjer mi", sa Mannen, »sor eg ska upp
ti Kosce aa seth upp ein Stoppi·«
Aa so gjekk dei daa aa tala um eit aa anna,
ti de for ti skome; men daa gaadde ’kji Knut at,
før Mannen tok ti vekse so surelege, at seiste va
’an jamtme Toppanne, aa Varmen fri-1ste ’to baa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
