Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— s-—.-——- ——·—1»k—tms— -—-
11te Juni 1879.
- Fedraheimen·
167
bland dei gamle Thingmenn. Noverand»e Barn-
mann No. 2, Gardmann Hans Jceger sraa Raad-Jy,
er ein fullblods Hagremenn og bør ikkje veljast paa
k)
· av meg og mine Meiningsfelagar No o er, som
nemnt, Lærar Steen, som no er syreslegjen til
No. 1.
No. 4 er Lensmann Steen i Luroy, men han
er ikkje roysterettug og kom sist fram av eit Mistak,
Ein gamall Valmann·
Svar til »Flerc Tl)»eler.«
(Or ,,Norge««).
Eg maa beda um Roin fyr
Eg skal gjem det
Hr. Redaktorl
nokre Linur i Bladet dykkar.
so stutt som mangelegt.
J No. 36 i d. B. heve ,,Flere Theler«voret
ute aa fikta med Svipasnerten etter meg, elder som
dykk kallar han, Jnnsendaren i Fedraheiineti· Sner-
ten rokk meg ikkje og snandt nok hoyrde eg Ylen
av honom. Eg trudde og truk, eg ikkje trong saa
Bank syr det, eg skreiv nm Thingvalet, daa eg
fyreslog so frisinna og gjæve’Menii, som dei finst
i Telemarki, men eg ha nærre sagt, at dykk ikkje
vil hava av deiden beste eg nemde, meddi»dykk lil-
som veit so plent, at Bentsen ikkje er elder vert
valbar· Er det Jde elder—-Verkeligheit dykk talar
ut fraa? Det vore hækjeleg Moro aa vita. Er
det Verkeligheit, so gjeng og yver til dykkar ivre-
slegne Menn, men er det Jde,· so kann eg ikij
gjera det.
Eg seite Thomesen i same Rekkja som Tarald-
sen og Eika, og det gjorde eg av ein Grunn: Eg
tykkjer, at Thomesen er likso flus og flot som dei
iPension- og Pengesaker. J store Saker hev han
nokk eit vidare og ,,liberalare« Syn, men eg vil
hava ein Thingmann paa Vondens Sida baade i
smaa og store Saker, ellest vert han klor)vd i Od-
den. Det er som Ordtokjet segjer: at mange Bek-
kjer smaa, gjer ei stor Aa, elder mange smaa,
meti fluse Pengesaker kann an gjera ei stor Aa i
Rikskassa. Nei, smaa Grunntankar maa ein Thing-
mann hava likso væl som store. Her er ikkje saa
mykje aa vera fluse med, skal-Bonden og Arbei-
daren leva ikkje reint som Træl i Landet; for han
sæt ikkje Dyrtidstillegg, uin Tidi er klenare og
Livemaaten billegare, som Emboettsmennerne fær-
Eg vilde hava Thomesen meir paa Jaabceks
Sida (Sparasida), so likar eg honom. So attende
til Bentsen. Vert han ikkje valbar, so er eg an
av sama Meiningi som dykk, at ein lyt taka Tho-
mesen i hans Stad. Men heve Bentsen endefram
(direkte) sagt dykk, at han ikkje vil flytja inni
Fylket vaart? ·Eg hev aldri sett i Bladi, han hev
skrivit nokot um det. Vilhanikkje flytja, so trndde
eg, han longe sidan hadde meldt det.
Eg krev Bentsen til aa segja fraa dettaiTider,«
so Valmennerne kann faa samla seg um Thomesen·
Men vert han valbar, so held eg meg tilBentsen,
som eg syreslog i Varden. Altso
1. Per Rinde,
H. VentsenV),
A. Haukom,
S. Sundbø.
Ein som hev Roysterett.
oss-To
Kristiania, den lode Juni 1879.
Flagforslngct er sorkastat. Vaart liberale og
nationale Parti hadde tenkt aa saa det ntsett;
dei vaagad ikkje aa taka det upp i Aar, men faa
det ntsett trudde dei daa dei kunde; dei hadde
Meirtal syr detta, trudde dei; men so — daa det
kom til inyfting —— var det tvo som sveik, fortel
Astbl.; —- med 41 mot 41 vartUtsetjingssorslaget
kastat, og so, daa dei skulde roysta yversjolveFor-
slaget, roystad alle imot. ——
Det vil vekkja Undring og Uhng detta. Ein
ventad vælikkje stort av detta Odelsthingetz men so
litet ventad Ein væl. knapt· Det er mest so Ein
lyt koma til aa spyrja med Risør-Sakforaren:
,,Har dette Lighed med vore Fædres patriotiske
Sind-Et —
FyrSaki sjølv er her ingen Faare. Det reine
norske Flaget kjem sterkare att næste Gang, —med
fleire ikring seg, og boret av eit sterkare, mams-
legare Mod. Men det er leidt aa vita, at det
nationale Partiet vaart no nm Dagen ikkje er
stodare. Dei Unionsmerkte er mest fraa seg av
Gleda, kann Eiii vita.
Men 1879 Aars Odelsthing foer sjolv svara
fyr det. Det norske Landsflag er hissat, og det
vert ikkje firt att, so lengje det finnst Nordmenni
’·«’) Thomesen, vert ikkje Ventsen valbar.
Norig. Under det vil meir og meir alt samla seg,
som vil ærleg Framgang og Fridom her i Landet
— Hr. Frits Hansen kann snakka so lengje han
vil —, og ettersom Folket vels, vil ,,Blandings-
racen« og Blandingsflagetveikna. Under det reine
norske Flag fylker seg vaare Voner og vaar Fram-
hug, vor Ungdom og vaart Mod; og med dei skal
det vinna. — Men det Thinget, som ikkje hadde
Magt til aa saa fram Roysteretten, og sont kastad
det nationale Flag, det Thinget foer knapt nokon
hog Plass i vaar Framgangs Soga.
Odelsthingct. J Fyremiddagsmotet Maan-
dag fall Utsetjingsforslaget i Flaggsaki med 41mot
41 Røvster· Formannen, Rektor Steens Rayst
gjorde Utslaget. Han, som fyrr hev gjengjet og
nttalat Samhng med Forslaget, hadde i siste Liten
vonleg vortet rædd syr ikkje aa verta nppattvald,
og so tok han den vise Raadi aa berga Skinnet.
Herrarne Castberg og Bjornsgaard repræsenterar
Sjoserdsbyar, dei og, men hadde likvel Mod til aa
standa paa det heile Folks Rett. Repraesentantarne
fraa Jnnlandssylket Vest-Upplandi (Thune og Veum
med) utmerkte seg ved samroystes aa segja Nei.
Det vart ingen vidare Debatt, endaa dei Unions-
merkte eggjad fælt paa; —— det hadde vortet sor
drjugt det no. —— J Kristiania var det sume,
soilili hissad nnionsmerkt Flagg i Gleda yver Ut-
fa et.
Arme-Intcndant Stabcll, som hev dei: mil-
same LEra aa ha skilt den norske Heren med ein
so dngleg Osficer som Hr. Øvsteloytiiaiit Hjorth,
skal sokja Avskil·
Paa ein Plnss under Garden Vorgerskogeii,
Vestre Thoten, tok ei Ganpa nyleg eit 3 Aar gamalt
Barn, som var nte og leikad seg. Far’en var til-
stads, lanp etter Dyret og fekk med ein Tolekniv
gjevet det ein Styng i Ryggen, so det laut sleppa
Barnet. Vlodslekkar viste Dyret-3 Veg, og Hvis-
mannen og ein annan Mann, han tok med seg, fami
snart Rovaren liggjande daud i Skogen.
Bcrgmcistar TcllcsDalJlt hev fnnnet citnytt
tungt Metal i Nikkelglans fraa Oteroyi ved Kraa-
keroyz han hev kallat det Norvegjumz dess Servigt
er 9.44; dess Oxydhydrat og fleire Laysiiigar av det
er grøne.
Mhutfund. J Fitja Sokn, nær Upsala., fann
deiden the Mai, som dei braut upp ein Trestuv,
strakst Under Jordflata 100 heile og 18 skadde
Sylvmyntstykkje, mest arabiske fraa Abassid-Kali-
farne si Tid, ogso eit Par persiske sraa Aari kring
600 e. Kr-
t — —
Kjest’ aa Nasar paa ’an. Kant, kan du vite, blei
so rædde, de let seg ’kji fortelje. Han prova paa
vill’ spring’ ifraa ’an, men de va ’kji Naa me, aa
so helt de han ti langt paa Kvellen· Daa han
kaam unde Bjannernplassanne, kvorv daa Spokrie
burt, aa Kniit kaan1, meste sprængde, ti Bondal.
Han kunn ’kji fortelje, hoss de ha gjengj ’an, ført
um Morgoen, aa um Naattce va han so rædde aa
sorskrcemde at, Um han laag imijjom tvo Karar,
– flang ’an upatte i bare Skjiirta aa hnva so de Va
fælsklege·
Detti ce ingjo seiandes Sage, for Halvor Gryte,
Skulemeista·ren, va ein an dei, som laag me ’an,
aa hev sjave fortaalt før dei, eg hev’høyrt de av,
aa han va trugjen som Joræ, de sei alle Menniski.
Paa Kosice, som Styggjen vill’ reise Stoppen,
hængde seg ei Jente den same Naattce.
Pcr Skoland.
Per Skoland va norati. Han gav seg ti i
Nissedal, aa de va skili ein kaare. Han sill
have Gro Dali, men ho narra ’an, aa de tokhan»
seg so neri, at Folk tenkt’ ’an va galen, men han
va nok vitugare ell dei kaam ihng, tenkjer eg.
So blei «an·synske aa saag baa mangt aa mykji, aa so
tok han paa fare; han vanka mykji her i Førsdal.
Han laag helste paa ijrkjegara·nne, sa’ Folk.
So va de eigaang han kaam so gravende tileg
ti Gryte· Paa Gryte va ei Jente sraa Nissedal,
som kjende Per so vel: ,,Hor laag dn inaattPer,
me dnfce so tilege,« sa’ ho. ,,Eglaag paa Venms
ijrkjegare,« sa- Per, »Du saag vel noko det-?«
sa Jngjebjar — so heet Jenta —. »Nei gjor’ eg
kji, men der tusa so sm-aatt," sa’ Per. So sill Per
ver’ der heile den Dagjen.
Um Kvellen sa’ Jngjebjør: ,,Naa lyt dusjaa
om her ce noken her i Huse inaatt Per.« »Ja de
ska eg," sa’ han, ,,men so lyt dn kaama ti meg
ført Solce sprette paa noken Stein’ i Morgo.«
Aa so lae Per seg ut i Storstoga. Jngjebjor va
ei, som ikkji forsov seg, aa ho kaam ti Per før Soli
spratt paa noken Steine: »Æ her noken feige,«
sa’ ho. ,,De drog Bleia ette seg,« sa Per. So
va Kjerengjce paa Garen kleine, so tenkt’ ho de
knnn’ vera ho; men nei: ,,han a- ’kjiheimiher paa
Garen,« sa’ han.
Um Vettren ette kaam Foddogji ti Gryte aa
blei kleint aa døe der. ·
D’ce rart hot slike veit.
Per for Aar ette Aar, aa hor ’an kaam va
’an vælkomen. So kaant han eigaang ti Kvitsei aa
vill yvi Fjoren der; so vaaga ’an ti Dala me dei,
at ’an sill gange tjurrskodde yvi Fjoren, dersom dei
vill kji nevn’an paa Navn me ’an va paa Vatni,
aa dei vaaga imot aaikkji sillnevn ’an paa Navn; —-
men vonde Folk ce verr ell den Bonde. Daa dei saag
hos-3 ratt ’an gjekk, sælte dei for Peninganne sine,
aa so ropa dei: »Per! Per!« aa so sokk ’an aa
bleiv· Eg hev ’kji hoyrt at dei gjor noko for aa-
rcedd’ ’an. ·
So utrugji aa ratelegtFolkhev ingjen hoyrt gjeti!
Friarcxt.
De va eigaang ein som va av aa fridde.
Han kaam tileg paa Kvellen tigars, aa so sill han
ut i Stoga ha Mate. So va her kalt, aa Smori
vaso hart ’an knnn’ kji setje Sukkaide. De branii
i Skorsteinen, aa han sat eisemalle, so tenkt’ ’an:
eg ska vite Raa, aa so tok han Smartalerken aa
gjekk fram at Skorsteinen aa ti varme paa Smori;
daa de tok ti vormast,skrei de av Talerken aa av ne
i Oska. Guten rei meste baklengjes, en so seerm
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
