Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
25de Juni 1879.
Fedraheimen.
183
for dem held da: dem la te Sprangs uppaa Berge
uppivi Hole ma- di sama dem ha skote, og dce va
paa eit einaste Haar, at ikkje Bjonn« kom ette dem
uppaa. Dce sto ei Vorshyltre hass Sjugur Sande
frammce Hole, og ho greip han i Kjeften og beit
paa ho mange store Hol, og dæmce snudde han te
aa va meint paa aa kome uppaa aatKarom. Men
te all Lykke saa ha dem mae seg ein Hund, og han
greip dem og kasta te ’om, og da va dce saavidt at
han snudde umkring og tok Kuten sydgjenom Lie,
og Sandnes’n og dei andre tvo ette. Dem skaut
enda eingong imist paa han, og eingong va dæ ein,
som raaka’n i Labben; men teslutt va Sandnes’n
go te aa gjeva ’om Dauhogge Meii dce va nok
rigtogt gruseleg te Bjoiin au. Ferde ette ’om syd-
gjenom Lie va likesom dce skull vore kjort mce ein
Stytting4) i Snjogje. Sandnes’ii gjorde seg Skam-
feld taa Hu’n, og dce vart fullkome stor nok Feld.
Han Far laag hjaa Sandnes’e onde di Felde,han
eingongz men dce va saa lei ein Tev ta ’om, san.
Der i Kleva paa Sandnes ha Storsandnes’n sli’
upp Honne paa Veggen ’ta di Bukkje, dem staut
norda Gjende au.
Eg minnest, at eg saag eine Labben··ta di
Vjonne i Megarde-Snerle; han Eina fekk no ein
Del,han mce, maata. Labben va sli’uppiviStab-
bursdorn, og dce va grove Ting te Klo paa -om.
Laare saag eg der au; dem ha gjoymt dce, og dae
va no fell’ eit forretjnge Aar gomolt, da eg saag
dce. Dae va i eit Gravol der; han Gulbrarid Sy-
gardsSnerle gjekk der aa va paa eit Rris. Vest
dce va kom han inn mce di gamle Bjonnlaare, slo
dae te aat Borde og bau dem »Bite i« attaat
Brennvine.
Sandnes’n do i Stuttgongen, og i di Tid’n
pasdas berre Klgvveg allesta’n paa Morkeiiii, og
solest laut dem kjøre han te Bygda att paa Øykje-
ryggje. Han Paal aat Barunn fjorde han heim
att, han, og eingong, eg trefte han nordve Vaa-
gaakjyrkja, sporde eg han Paal, um dce ikkje va ei
tong Klov han kjørde, daa han kjorde Sandnes’n
te Bygda att. »Aa nei, han ha letna da; han
var ikkje tyngre hell eiir medels Klovmeis«, san.
Fraa Amcrika. .
Hickory Grove f·’«"·’-«;« 79»
J Kvardagslaget hev den amerikanske Boiiden
det nokotsoncer like eins som den norske· Der er
Skil paa Livemaatem eit annat Matstell, reinare
og ljosare Bustader, og i sine Ting ein annan
Arbeide-skikk; men Livet yverhovud vert daa det
same·
for her hev Bonden ein god Sundagsskiile aa
sokja,s og det hev ikkje Bonden der henne.
Sundagsskulen vert halden i Kyrkja liksom
Preika. Um Morgenen, naar Bunden er serdiig
med alt Heimestellet sitt, fer han adstad.
meste tek han heile Huset med seg, og det vert daa
gjerna eit heilt Vognlass av friske Ungdomar.
Detta gjeo Liv i Sundagsskuleii, kann dit tru. Der
syng dei og les, og kvar Avdeild elder Klasse hev
ein Lærar. Læraren spyrr, og kven som helsti
Klassen svarar. So er det osta der vert ulike
Meiningar, og dermed kjem det upp Ordkast, som
ikkje stansar, fyrr Saki er greidd. Slikt er huglegt
aa vera med paa; for det fører til Etterspyrsla og
Ettertanke·
Paa Skularne hellest ser me osta, d. v. s.um
Vinteren, vaksen Ungdom, Gutar og Gjentur. Dei
lærer syr det meste Historia, Geograsi, Fysiologi,
·’-) Stutt Slede.
skrivne til Rettleiding fyr Ungdomen.
Um Sundagen er det derimot større Skil;»
Fyr det
Grammatik, Retning og Lesning· Annankoar Fre-
dagskveld held deiTalav Religion er ikkje Skole-
fag, som de veit. Men Skulebokerne er umhyggjeleg
Um Religio-
nen inneheld,,’1’he iifth Reader«« (eiLesebok) detta:
»Religionen, det einaste Grunnlag fyr
· Samfundet-S
Religionen er ei Samfunds-Suk, han verkar
kraftigt paa Samfundet, og styd i mange Maatar
dess Stodleik og Framgang· Religioneii er ikkje
berre ei privat Sak; Aalmennta er djupt interes-
serad i, at han vinn Magt; for han er den beste
Næring aat deiDygder og Grunntankar, som Sam-
fundet kviler paa. Rein og sann Religion er: aa-
gjera godt; og det er sjolvsagt, at dersom Gud er
Samfundets Grunnleggjar og Ven, so maa det aa
vedkjennast Gud magtsetja Samfundsdygderne, og
den upplyste Gudstru maa i all si Kraft verta
til Hjelp fyr offentleg Orden-
Faae Menn hev Tanke um, kannhenda Jngen
sorstend, kor sterk ei Studning Religionen er syr
kvar einaste Dygd. Jngen Mann, kannhenda, hev
Syn fyr, kor alle vaare moralske og samfundslege
Kjenslur er fodde fraa denne Kjelda, kor magtlaust
Samvitet vilde vera utan Trui paa ein Gud, kor
naamen den menneskelege Godvilje vilde verta, naar
der ikkje var ein Sans um ein hogre Godvilje til
.aa kveikja og upphalda honom; kor snart det heile
Samfundsverk vilde skangra ogfmed illhervelegt
Brak sokkja ihop i botelaus Roys, dersom Tankarne
inn eit hogste Væse11, um Andsvar og um eit
Framtidsliv, skulde tynast ut or Menns Hag-
Og lat Folk heilt ut tru, at dei berre er ei
Framfostring og eit Spileverk aat Lagnaden; at
ingen hogre Visdom hev styrande Haand .i dei
menneskelege Ting; at all deira Framgang sloknar
i Daudenz at dei veike hev ingen Formyndar, og
dei lidande ingen Hemnarz at der ikkje er Løn fyr
Ofringar til gode Fyremaal; at ein Eid er uhoyrd
i Himmelen; at loyiide Ugjerder hev inkje Vitne
man Gjeraren; at menneskelegt Tilvære er utan
Fyremaal og menneskeleg Dygd utan nokon usvikeleg
Ven; at detta stutte Livet er vaart heile, og Dan-
den sull, aeveleg Endelykt; lat dei eingong taka
Religione1i heilt burt, — og kven kan forstaa elder
skildra den endelause Jammer, som vilde fylgja?
Me vonar, kannhenda, at menneskelege Logjer
og naturlegt Godlynde vildehalda Samfundet ihop.
Likso godt kunde me tru, at um Solisvar sl·økt
paa Himmelen, so vilde Ljosi vaare upplysa og
Gldarne vaare kveikja Jordi og gjera henne friskt-
rik. Kvat er der i Naturen naar, som kann vekkja
Vyrdsemd og Mildhug, dersom Maanen er eit
Dags NautZ og kvat er han ·væl meir, dersom
Gudloysa er Sanning?
Tak alle Gudstankar og all Gudsagje« ut or
eit Grannelag, og Sjolvelsk og Sansesykja vilde
glnypa heile Maanen. Lyster, som ikkje kjende
Motstand, og Liding utan Troyst og Von, vilde
speande trakka paa deimenneskelege Logjer· Dygd,
Skyldnad, Moral vilde spottast og vanvyrdast som
meiningslause Ljodar, —- —— og Mannen vilde i
Sanning verta det, som Gudnegtings-Læra segjer,
at han er: ein Jamlikar aat Dyret-«
—— Her, som me ikkje hev Rikskyrkja, hev kvar
ein Fridom til aa tena Gud etter sitt Samvits Kall.
Og eg trur ikkje, her er mindre sann Gudstru fyr
2-) Mc hev ikkje Orginalen, og daa me likevcel er npydde
til aa gjera smaa Rettingar an Stilen i Umskrifti,
ver«t ho væk ikkje fullt so ordrettsom ho «burde vera.
- Bldst·
det. Det maa Jngen tru, at Aalvoret vertmindre,
naar det personlege Andsvar veks«
Detta hev de godt av aa minnast um, de der
heimel — S. G.
Fraa Vygder11e.
Kvitscid 17de Juni. Valmansvalje for Kuns-
eid oe naa fastsett te den 30te Juni, aa dei rustar
seg naa te dce, fo gott dei kann, Jgjaar va her
Thing for Kvitseid, aa der matte daa fram ikririg
40 aa· avlae Ei te Konstitutionen, aa sao dei
va ikring 30 Myrmennar. Paa eit Bondemote i
Vaar blei nokle forlikte om aa slaa seg ihop aa
faa seg ei Myr, aa Mrzrar va der nok av; dei blei
bodne i Mengdevis. Dei fekk seg daa ei Myr,
som blei skjyldsett te 1 Skyldskjiling, aa denniblei
bytt ut i 40 Partar, som alle ber Navne ,,Fri-
domslundem« Dei tenkte fraa fyrst av aa faa
Skjote paa dessi Eigedomann, men dce blei te dæ-
at dei bygsla.
De va visst mange Grunrtar for, at dessifekk
seg Stemmerett. Ein va den, at dei tosse dce va
ein Rett, som kvor frisk og vitug Manii burde hava,
aa dei vilde dermce vise Norges Storthing, at iblandt
Folkje æ Traang te »Stemmerettens Udvidelse««,
som ein Talar i Storthinget ikkje vilde vita av,
daa Stemmerettsforslagje vii fratnme i Bet. Cin
anan Gronn va visst den, at dei vilde prøve saa
andre Menn inn i Heradsstyre, daa der blei ora
utom, at dei tosse ikkje Alt va, som dce burde vera.
Ein tredie Gronn va væk den, at dei vilde vera
mce aa velja Valmennar, som vi- veljir fullt ut
solkelege Storthingsmennar· Dei talar om aa
samla seg om eit Progratn alle Fridomsmennar,
Myrmennar aa Garmennar, aa velja Valmennar
etter det Program. Hoss Programniet kjem te
bli, ce ennaa ikkje oisstz men etter som de luar-
so bli dæ sett upp som No. 1: Frilyndt Upplys-
ning· No 2. Sparsemd. No. 3. Stemmerettens
Udvidking. No. 4bli vælHøgskulesakji elder Stats-
raadanne inn i Storthinget, Maalsakji ikkje aa
forgloyme. Dei vi·faa samle alle Roysterettuge
fyri Valmannsvalje aa bli sorlikte om Pro-
grame, aa for aa hoyre Meiningann av dei,
som dei tenkjer paa aa velja te Valjnenn. Dei
Mennar, som Fridomsflokkjen, Myrmennar aa Gar-
mennar,samlar seg om, ce sovidt eg hev røynt, dessi:
1. Bonde A. O. Haukom
2. Bonde Zakris K. Moe11.
11. A-
Forsdal, Tclctttark —- Torcvcer. Nosum
Onsdagjen denne Vika slo Tora ned ved Garderi
Bereve, snaut ein halv Fjordung seg sraa Hoviid-
kjyrkja. Det var ein fælskeleg Smell Etter alle
Merkje hadde ho slegji ne i ei stor Osr1, daa der
fraa dennitialle Kantar var uprivne djupe Greftir
i Jordf. Eit Stykkje neanfyrvar uppgravi ei
meterdjup, lang Grest, og endaa eit Stykkje derifraa
att, tett ne mot den nye Aalmanvegje11, som no
er under Arbei her,l grov Lynelden—midt imillom ·
Vegarbeidaranne — smaa Veitur i Jordi» Jngjin
Mann kom ti Skae, som var eit Guds Under og
ei stor Lukke. Men flestalle vart hart medtekne;
fume fekk vont her, og sume der, nokle kanta so
lange dei var, og nokle vart slengde lange Stub-
banne.« Ein liten Gut, som stod paa Vegjen, vart
kasta tvo Gonger i Lufti, utta aa verta sladd.
0. B.
Hr. Bladstyrarl Kann eg faa sull Roysterett
baade i Herad og Stat, like godt kor eg bur, berre
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
