Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
29de November 1879.
Fedraheimen
283
Sna1«t Seiste Louve hev drosi av-
Aa breitt seg lognt yvi Blome-Gi"av,
Men Knuppen blundar an teke Rost
Aa dksymer um Soli i Kald an Frost«
Grrkian aa Fure dei Stende trouSt»
Bare, de Sit 1ki Som Lonve 10uSt· —
·So veveleg grane Tise i Nor
Mi hev-3 trass i mi hev Rim aa- Snj0r.
18 yvi Tjanuar aa Votn hev 1agt,
Men Kulden mee Rjukan fær- ingjo Magt-,
Trass Sno an 188, han gjer- Seg Rom,
Aa drys yve Skogen Sit kvite Skom·
1 Fjelli lyser de gult an b1eikt,
Fjell—Gsrasi voggar i vindeii veikt.
Utyvi Bergi Krans ette «Kran·8
Av ls·Jok1kir glimar i Solens-Gans-
Vettrsii snart lcjeem nikk- Sit Tjeld av Snjor
Aa Sveiper de lognt kringum Skog as- Jor.
Han voggar i ElSic Si Jor uppaa Arn1,
Han fryse Sjav, men held henne varm-
Æ Housten myrke aa Vettren·1ang,
So teke eg Gjenta ini uppi Fang, —-
Eg byssar dog Drosi 1ni paa- mjn Arm,
Eg krys ’ki So længi at di1 ee varnii
Rost = Iivich
So. Ja B. tala eg mce i Sumaar, aa eg
raa um, at eg va meint paa aa skrive fleir Fyr-
teljingar (unskjyld kjære H!).——— aa han taalde
smeg ti aa gjera de i Maali, — aa eg sa at eg
ville de.
Ja, kjære Hzeiyemt eg gjenge sandelege mae
slike ugudelege Tankar: aa koma atte, um Gud
unner Liv aa Helse! Aa de um du finn de alli
so gruselege gjort av meg, som bare hev stai aa
set paa, mce du aa andre hev saamt, so Fossen hev
staekring. Dei »som ksm det,« sei du, —— aa, de
hev somti gjengji tungt nok, tikj’ eg.
At eg so gott eg hev kunna, aa i go Tru,
hev prøva aa lagt ein liten Stein paa Muren ti
Morsmaal-Kyrkja, det hev eg inki ennaa bedt H.
-um Attest fyr, tvorkjen vond hell go.
So fælt Urett i, at Trandanne kunne hava
gott av aa koma ti Telemarken tikji eg inki B-
heve, endaa han (B.) hev smurt so tykt paa, at
eg mæ»meg sjave ba: Gud baavare konn fyr
Venine okkonsl daa eg las Stykkihass. Deikunn’
kansi mjukne litt, fyr mi Telar tikje at Trøndanne
ce so hare aa stive som dei ha glaypt ein Jønn-
Staare·
Helles ser alle de, at B.s, Or: »so go som
han kan bli« ae vitlaus Tali. D’æ ti
aa lce seg sjuke av slike Superlativ, men inki noko
aa bli vonde fyri!
John Lie.
Til O. J. Heyent.
Eg blei reint sorundra daa eg saag, at du i
Stykki ditt ti Bjng, naa -seist, ha vyrt mit Namn
so myki, at du ha nevnt de paa seks sju Staer·
Soleis: »Lierne vaare«, »John Lie Fe. Co.« o. s.v.
So tenkte eg: d’æ daa de minste du kann gjern,
- aa takke Maanen-
Ja, Takk daa!
Men eg lyt ou«spyrja: Kotce de fyr eit
,,Co.’«? Eg kjenne de inki, hev alli hayrt tale uin
de, dessmeir Fyrst eg hev vaaga meg ti skrivi
noko, anten de hev vori dansk hell norsk, so hev eg
vori bare fjave um de. Eg hev inkje Hjelp havt,
eg hev ’ki havt Naa ti aa leiga mce meg.
Du sinn de reint ut aa’ vera »formasteleg«
av B., at han teke de som visst, at J. Lie »kjem-
att« som du seie, aa at han seie han hev go Bon-
Ktistiatlia, den 28de Novbr.
—StorthingsvaL J Anft-Agd er valdest sin
Laurdag til Thingmenn: Lindstol samrrfystes
(44 R.), Liestol (40), Handelsinann O. Lille-
holt (27) og Holm (26 N.). Til Varamenn:
ngand (19 R.), Hallvard Lunde (25), Nils
Nød (19) og Jvar Floijstad (19 R.). Folke-
hogskulelcerar Ullmann og Klokkar Torjus lHansem
som utan Tvil var av dei duglegaste, Fylket kunde
sendt til Tings, kom ikkje upp. Ellest er Valet
godt, som det er og. Hr. Lindstkil er ein gamall
Thingmann, som i dei allrafleste Saker–hev stadet
som ein av dei sremste i den frilynde Fylking, Hr1.
Liestgl hev gjort store Framstig, sidan hani
1874, Vel 30 Aar gamall, fyrste Gong tok Sessi
Thinget; han rvystar utan all Tvil baade fyr Riks-
raadsaki, Raysterettsvidking og andre gagnlege Re-
former« Paa Hr. Holms Avryiystingar er helder
ikkje mykje aa segja. Hr. Lilleholt er ein ny
Mann som me trur det er god Von Um.
Fyrste Varamannen, ngand, ein hæv Mann
hellest, hev voret imot Riksraadsaki, og det
er vonleg mest av den Grunn, at han nv lant
vika fyr Lilleholt. Det viser, kor aalvorlegt Folk
meiner det med denne Reformi. —J Sarpsborg
er vald til Thingmann: Sokneprest F. S.
Schjarn (4 R.),til Varamann: KonsulP·S·
Mørch (4 R.). Hr. Schjø»rn ersull Morgenblads–
mann. —— J Holmestrand er uppattvald til
Thingmann Postmeistar H ansen (3 R-.); Para-
mannen er Kaupmann L. J. Rostad (2 R.),
— Fraa Larvik og Sandefjord kjem paa
Thinget Politimeistar4 Jens Thuesen (vald med
11 R.); til Varamann oaldest Sokneprest T. G. .
A. Angell (11 R.). Hr. Thuesen er kannhenda
nokot atterhaldande, men me trur likvel, at han
ikkje er nokon Bakstrcevar; det er ein Mann med
mange Hugniaal.—Ved Larviksvalet fekk me den
114de Thingmannen. Ser me no attende paa
Thingvali, so kann me ikkje segja annat, enn at
me er nøgde. Sume kunde visst nog voret betre,
men dei allrafleste er so gode, som Ein hev Rett
til aa venta· Av dei valde 114 var Medlemar
av siste Thing 12 fraa Vyarne og 51 fraa Byg-
derne, tilsaman 63,—fyrr hev voret Thingmenn 6
fraa Byarne og 6 fraa Bygderne, tils. 12, og heilt
nye Menn er 20 fraa Vyariie og 19 fraa Byg-
derne, tils. 39. Det er altso Vygderne, som hev vo-
ret mest paahaldsame paa sine gamle Reproesentantar.
Talet paa Valmennerne hev voret 280 fraa
Byarne og 974fraaLandsbygderne,tilsaman1254.
Byvalmennerne avgav 612 Røyster, derav 516 paa
dei Valde. 96 Rayster (elder 15.7 pCt.) vart altso
bnrtkastad. Burtkastingi fell paa 15 av dei 26
Valkrinsar. Naar Ein ikkje reiknar med dei 6
Krinsar, der det vart burtkastad berre1Røyst, mest
fyrdi den Valde var Valmann, vort det att 9
Krinsar med Naystespreiding, nemleg Vergeit
(14), Kristiania, Hniiefoss og Kongsvinger (33),
Dramn (7), Fredriksstad (3), Hamar, Litlehamar
og Gjovik (2), Hamarfest, Vardvy og Vatsay (2),
Moss og Drabakk (4), Stavanger og Hangesund
(11), Throndheim og Levanger (14), og 17 Krinsar
utan Raystespreidiiig. Med absolut Fleirtal
er valde alle Byteprcesentantar soncer som 1 (Thing-
mannen fraa Moss og Drobakk). Landsbygd-
Valmeimerne avgav 4323 Røyster, derav 3350 paa
dei Valde. 973 Royster (elder 25.5 pCt-) vart
altso burtkastad, derav nokre i kvart Fylke· Størst
var Raystespreidingi i Nord-Bergens- og Vest-
Upplandsfylki. Med absolitt Mindretal er valde
1 Thingmann fraa Vest-Upplandi, 1 fraa Mord-
Bergen, 1 fraa Aust-Uppla11di, 1 fraa Vest-Agder,
1fraa Raumsdal og 1sraa Sud-Trondheim; i
Vestfold er 1 vald med plenthalvthystetal. Me
tek inn denne Tavla hver Vali:
—»ss c
Konge burde han veraz naa! det er han ikkje
fødd til; men so vert han Admiral—,! Glder nokot
annat slikt· Det-er sume, som segjer, at han er
ein Skarv; men det er altid slike, som han hev
dengt, elder som han hev teketcherastarne ifraa. ..
Men noksagt! Ja! Det var denne Gjentungen.
So vænt hev eg aldri set . . .-ho var som skapt
aat ein Gut soin Baard . . . berre ho ikkje var
so stolt. Uh! dei skulde vita, kvat dei svar utan
oss, dei Trolli, so var dei ikkje so kaute . . . Ho
saag ikkje paa oss ein Gong . . . Tri Stig fraa
Livet! var det all Tid . . . og ho var Jngen
rceddare enn Baard. Han pravde seg paa alle
dei Maatar som til var; men nei! ikkje eit godt
Ord; ho var som av Malm, den Gjenta! . .
Slike burde faa Lov aa ganga, so fekk dei kjenna
kor gildt det var . . . Naa! men di meir ho stod
imot, di heitare vart han, og tilslutt gjekk han der
som galen og kunde ikkje tenkja paa annat enn
henne!- Slikt hev eg aldri set. Og Enden vart,
at han gav seg til aa tenkja paa — aa gifta
seg med henne! ja fyr Aalvor daa,;2:sorstend De!—
Ja det var fælt. Han gjekk der og sturad og
var so sur og vill som han skulde havt Tannverk.
Jau, ein Dag gjekk han upp til Gjenta og sagde
henne detta, og svor og forbannad seg paa, at
det var hans lHjartans Meining, at han vilde
gifta seg med henne og taka henne med seg heim,
og liva med henne i Tukt og LEra som ein god
LEgtemmm Og so lengje svor han og bannad,
til dess Gjenta trudde. Og med fame zGongen
var det som ho var umskapt! Aldri set slikt!
Berre Gld og Glod all igjenom! Elsk og Elsk,
alt ut i Veslefingereiit Ho var so glad i Vaard,
at ho kunde ikkje vera fraa honom ein Dag! —
Jau, slik er det med desse kaute . . verre enn
alle i Grunnen . . . stillt Vatn hev djup Bota. ..
Men hellest var ho ei bra Gjenta, ærleg som Gall,
trufast som eit Skipsanker . . . Baard vart reint
vill, han. Reint ravende galen. Han var so glad,
at han vart til Narr fyr heile Skuta; det maa
vera Maate med alt —! Han dengde upp 3 Mann
paa ein Kveld, fyrdi dei hadde sagt eit Ord um
henne som han ikkje likad . . . dengde dei, til dei
laag og vreid seg som Aal i ei Teinal Uh; ja
det var fælt. Eg kjende ikkje Guten att. Og so
vilde han gifta seg i same Rappet. Eins, zwei,
drei! Det var ikkje Bøn fyr det. Ho var slikt
eit framifraa Kvinnsolk . . . hellest berre Dotter
av ei skarve Enkja; Faer hennar var ein Gong i
VerdiSjamanii, segjcr dei, og ein hard Hans . . .
Men Anna vilde ikkje Baard skiljast med, nei ikkje
ein Dag! So fekk me Vind og siglde, og dermed
vart han liggjande etter . . . fekk Lov av Skip-
paren, ser De . . . og til meg sagde han, at han
vilde fylgja Jens Villumson heim, og daa
skulde han koma som gift Mann og blaasa aat
alle deiKvinnfolk som fannst, baade her og annan-
stad i Verdi . .So no« kann De venta honom um
ein Maanad elder tvo; kjem an paa Ver og Vind,
ser De; no ei Stund hev det voret bra; men det
er likt til han vil snu att-« —·
—Hans Mikkelsen dreiv att og frain paa
Golvet og fortalde, fortalde og lo: Moer Judith
sat og glyrdez Gunhild kjende « kvart Ordet hans
som ein Styng i seg. Slik ein Gut, so fager, so
sæl, og med so gode Voner, —- og denne Guten
skulde no øydeleggjast, just som Livet hans rett
skulde byrja . . . Kann benda naadde han ikkje
eingong heim, syrr den Vonde kom, viste honom
Vrevet med Blodskrifti, reiv honom burt fraa Liv
og Gleda, burt fraa henne han elskad . -. .
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
