Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Fedraheimen.
Pris fyr Fjordungaaret Kr. 1.10
med Porto og alt. Betaling fyreaat.
————> >>> OD >
Bit Blad aat det norske Folket.
Lysingar kostar 10 Øre Petitlina,
og daa etter Maaten fyr større Bokstavar.
ania den 8dje Desember 1881.
5. Aarg,
må |
Cartuffe. 2
Lystspel i 8 Bolkar av
Moliére.
I Umskrift fraa Fransk av
J. Belsheim.
(Framhald.)
Tridje Bolken.
Fyste Mötet.
Damis. Dorine.
Damis.
Gjev Toreslag paa Timen maa min Tanke slaa!
Gjev dei det største Narr paa Jord meg kalla maa,
Um nokor Umsyn elder Magt meg so kan aga,
At eg kje med eit Slag gjer Ende paå vaar Plaga!
Dorine.
Styr du din Braahug her, og tak deg væl i Agt!
Det hev kje enno hendt det, som din Far hev sagt.
Det, som ein segjer, kann kje altid fullført verda,
Tidt dregst ei Jak for langt, til ein det ut kann herda,
Damis.
Eg hindra vil den Skarven faa si Løynraad fram,
Han snart fær høyra det. det enda skal med Skam.
Dorine.
Ver varsam du, at ei det alt med Anger endar!
Legg heile Saki ned i di Stjukmoders Hendar!
Han høyrer paa kvart Ord, ho honom talar til;
Han gjerer alle Ting soleis, som ho no vil.
Eg vonar vist, for henne Kjærleik han maa næra,
Aa gjev det var so væl! kor gildt det skulde vera!
Av Umhug for sin Son ho bed han til seg inn;
Ho vita vil, kva han no hava kann 1 Sinn
Um Giftarmaaiet. Det ho honom gjev aa kjenna,
Det honom vert til Last, um han seg no vil venda
Fraa dette Augemaal. Han kjem kje enno her,
Han ligger no i Bøn, der ingjen honom ser.
Men Drengen hans hev sagt, han kjem snart ut or
Kova. ,
Der best du gjeng, eg ventar honom her i Stova.
Damis.
Eg den Samtala gjerne vilde høyra paa.
Dorine.
Det trur eg kje vert godt.
Damis.
Eg inkje segja maa.
Dorine.
Eg trur det raadlaust er, du brusar upp, min Herre,
Og din Braahug kann gjera Saki mykje verre.
Gakk no!
Damis.
Her vil eg staa, eg skal kje verta sint.
Dorine.
Nei, gakk no! kjem han her, du fara kanni Flint.
(Damis gjøymer seg i eit litet Rom at med Stova.)
Personarne: Fru Pernelle, Orgons Mor.
til Elmire. Elmire, Orgons Kona. Damis, Orgons
Son. Mariane, Orgons Dotter. Valére, Kjærasten til
Mariane. Kleante, Bror til Elmire. Tartuffe. Dorine,
Kammergjenta til Mariane. Fin Rettstenar. Fin Po-
lititenar. Flipote, Tenestgjenta til Fru Pernelle.
Orgon, « Mann
Kristi
TE
Andre Mötet.
Tartuffe.
Tartuffe.
(vender seg mot Dyri, daa han ser Dorine, og talar høgt til! Drengen sin).
Laurent! Haarskjorta mi med Pisken maa du
gjøyma,
Og bed til Himlen du. at den deg ei vil gløyma!
Seg deim, som spyr um meg, at eg i Fengslet gjeng
Og gjev min Skilling ut til Fangom, deim som treng.
Dorine.
Dorine (avsides).
Fy; kva for Lygn og Lastmed slike Helgonminor’!
Tartuffe.
Kva vil du? ,..
Dorine.
Segja deg...
Tartuffe.
(tek eit Turkarplagg upp or Lumma)
Aa, spar meg for dei Pinor!
Tak dette Plagg, um eg skal tala no med deg!
: Dorine.
Til kva?
Tartuffe.
Sveip Barmen inn! slikt Syn ei toler eg.
For slikein berre Barm kam bljuge Sjæler saara;
Naar vonde Tankar kjem, dei freista og dei daara.
Dorine.
Eg tenkjer det, at naar so lett ein freistast kann,
Hans Kjøt og Blod det maa daa vera rett i Brand ;
Eg skyner kje, koss du so lett slik Brand kann kjenna,
Men veit det vist med meg, mit Blod ei skulde brenna,
Um naken du her stod for meg fraa Topp til Taa;
Ei minste Freisting meg skuld! difyr koma paa.
Tartuffe.
Bruk ikkje du slik Spøk! Meir Bljugsemd deg no
høver;
Eg gjeng min Veg, eg vil kje høyra paa, du tøver.
(vil gaa)
Dorine.
Nei, venta litet her! i Fred du vera maa!
Den Tidend du av meg fraa Frua no skal faa:
Ho vil i Stova her no strakst paa Timen vera
Og tala med deg, um du henne gjer den Æra
Aa venta...
Tartuffe.
Gjerne...
Dorine (avsides).
Sjaa, med eitt no vart han mild.
At eg fær Rett enno, paa det eg/sverja vil.
: Tartuffe.
Tru, ho no kjeme snart?
Dorine.
Det trur eg, ho vil gjera.
Der høyr" eg, at det gjeng, eg trur det ho maa vera.
Tridje Mötet.
Elmire. Tartuffe.
Tartuffe.
Gjev Himelns Naade deg allstødt no fylgja maa!
At du paa Likam og paa Sjæl maa Helsa faa!
Gjev all Vælsigning dagleg dine Vegjer freder!
Soleis den ringaste av Heilagmennom beder.
Elmire.
Takk for det gode Ynskjet rett av Hjartans Grunn!
Tekst her aa sitja ned og prata litt ei Stund!
SAPARA SE
————— SSN
Tartuffe gitjande).
Korleis stend detnotil? Hev .-du no Helsa fengjet? -
Elmire sitjande).
Takk! mange Takk! den Sotti hev no fraa meg gjengjet
Tartuffe.
Eg tor kje vona det, at mine Bøner var
For deg til Hjelp, so du no difyr Helsa har;
Men sikkert er det, at eg seint og tidleg sende
Mi Bøn um Bot for deg og den til Himeln vende.
++ Blmire.
Du for mi Helsa Skuld deg teker altfor nær.
Tartuffe.
Di Helsa og dit Heil av alt meg dyrast er;
Eg gjerna Helsa mi for di Skuld vilde giva.
Elmire.
Det, trur eg, var for vidt sin Kristen-Kjærleik driva;
Men for Godviljen din eg takksam vera maa.
Tartuffe,
Aa, du er verd meir godt, enn eg kann skyna paa.
Elmire.
Eg vild, at um ei Sak paa tvo Manns Hond me
røda.
D’er godt, her ingjen er, som kann oss gjera Møda.
Tartuffe,
Kor overs lukkeleg og heppen no eg er.
At eg no her med deg aaleine tala fær!
Um slik ei Lukka tidt eg Bøn til Himeln vende,
Eg difyr fegjen er, at han den til meg sende.
Elmire.
D’er paa ein liten Ting eg gjerne vil faa Svar,
At du vil segja meg den Tanke, som du har...
- (Utan avisa seg kjem Damis fram til Dyri av Sidekoven, der han heve
gjeymt seg, for betre aa faa höyra Samtala og faa sjau gjønom Dyragløtten.)
Tartuffe.
D’er ingjen Verdsens Ting eg helder vilde gjera,
Enn Hjarta-Hugen min heilt fram for deg aa bera,
Eg vil daa segja fyst, det Staak, som eg hev gjort
For Gisting og for Vitjing gjønom dykkar Port,
Kom ei av Hat til deg — paa det tor trygt eg
sverja —
Men berr* av Sut for deg og for dit Hus aa verja,
Og av det Lynne, som...
Elmire.
So hev eg og det tenkt.
Du for mi Sjælebot hev meg all Umhug skjenkt.
Tartuffe.
(som tek Hondi til Elmire og klember Fingrarne hardt)
Ja Frua, det er sant, min Hug er sterk, eg merkjer ...
Elmire.
Au, klemb meg kjeso hardt i Hondi, at det verkjer!
Tartuffe.
Du skal kje ottast for, eg nokot vondt deg gjer,
Eg vilde helder at...
(Han legg Hondi paa Kneet til Elmire)
Elmire.
Kva skal den Hondi der?
Tartuffe.
Det er so mjuke Klede fine Fruor bera.
Blmire.
Nei! eg er kitall eg, det fyt du lata vera!
(Elmire flyt Stolen sin til Sida, Tartuffe flyt sin etter, so han kjem
til aa sitja henne like nær).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
