Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Viggo Ullmann, 1848-1910
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
kilde) og vart kjend med dei fremste
høgskule-menn der nede. Det han såg og høyrde her,
gjorde han endå fastare i trua på den nye skulen.
Han skreiv til henne som han seinare vart gift
med m. a.:
«Folkehøiskolesagen vil jeg ofre mig for; jeg
giver mig i den ting ikke for nogen jordisk magt,
dertil føler jeg lysten og kaldet, dertil og intet
andet. Gud give jeg bare var kvit min gjæld,
den ligger «om en voldsom tyngsel på mig, og
før jeg bliver den kvit, bliver jeg ikke helt til
bunds glad. Hvilken rolle dog pengene spiller
her i verden!»
I denne tid var det fleire som arbeidde for å
få ein folkehøgskule i Aust-Agder. Ein ung mann
frå Austre Moland, Ivar Fløistad, som hadde
vore på Sagatun vinteren 1870—71, skreiv til
Arvesen og spurde um han visste nokon som
kunde og vilde gå i gang med ein folkehøgskule
der.
Arvesen viste Fløistad til ein ung teolog frå
Nordland A. M. St. Arctander, som då tala med
Ullmann um dette. Han var litt kjend på den
kanten, so det kunde høva godt å gje seg med
her. Og Arctander hadde pengar. Men so vart
han sjuk, og enden på tingingane vart den at
Ullmann tok på seg å setja skulen i gang åleine.
Ei høgskulenemnd hadde samla inn kr. 260 til
skulen, og so hadde han fått lovnad um
pengehjelp frå «Selskabet til historiske Kildeskrifters
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
