Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
73
som nommen i alle ledd, av tungt rullende blod,
som voldtok hver sans i ham.
Så slo han plutselig armene om børen, og siet
som i villeste raseri for å få den inn gjennem
døren.
Jens og Ane stod ute på engen og så på. Og
de syntes de kunde høre hvor det knaket i
dørpostene.
Da børen var inne, ropte Jens:
— Inn kom ho! Han kjem inn dær han vil,
den kam.
— Dæ e skjitt te grahest, som ikkje gjer hol,
skrek han og blinket til Ane, og løftet det lyse,
veke ansikt, og knegget guttekåt i minen.
De hadde raket alt høiet sammen i store så*
ter. Og da Saltnes kom ut igjen med bære*
reipet i neven, stod Ane og støttet sig på riven.
Da sa han at der måtte tråkkes i løen, skulde
de få inn det som var igjen.
Han så på Ane. Og der var en dulgt og lv*
rende mening i blikket.
Ane møtte hans øine, og det var som fattet
hun den skjulte mening. Hun senket øienlok*
kene og blev brunere i kinnene. Men hun sa
ikke noget.
Hun krummet lebene til et lett, spottende
smil, såtte riven fra sig og gikk over engen og
inn i løen.
Da sa han, som var det noget han just nu
kom til å tenke på:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
