Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
114
(23.)
De bør oss Olavs messe
etter far aat Magnus
i mitt hus meinlaust halde;
magt Gud gjev kongen.
De høver meg aa halde
helg etter saknad-dauden
hans Olav; han mine hendar
hylde med raude gulle.
(24.)
Aat honom som hug-reint hjarta
hadde, eit skrin er laga,
gullprydt; heilage hovding
eg heidrar, — Gud han søkte.
Denne drottnens gravstad
dyre gjeng de mang-ein
fraa med friske augo
som fram-aat blind var komin.
2. Olavs-minne.
1.
Glym-vònd, som gull-umvundin
gav meg kongen, eg skildest
her-mod ved, og heiman
heldt til Rom paa gagnferd.
Alt-med hermennar ulvar
ulysta, ned me lagde
sylv-hjalta vaapn og vigde
vandringsstav tok til fylgjar.
2.
Paa Munt eg stod og mintest,
ein morgon, nær borgom,
braatt kvar skjoldar brotna,
brynjur side flengdest.
Kongen som lande lengi
lukkeleg raadde eg mintest,
fraa fyrste tid, daa i fylgje
far min var der, Torrød.
3.
Mannen vil døy som misser
məøyi og hennar fangtak;
ovdyrt kaupt er elsken,
naar etter-paa ein maa graate.
Men framdjerv mann, i faaren
fast, for drepne kongen
taarur feller; de tape
tykkjest kongsmenn verre.
4.
Ramnar hit til hamni
hastar — dei lik minnest —
her som skipe med nyte
Noregs son dei saag fljote.
Kvar dag kvass-øygde ørnir
kvin innanfor Hillar,
dei som med aate Olav
ofte fordom lokka.
m
D.
Tvert eg gjeng fraa tufti
der tjodkongens hirdmenn leikar;
bleik som bast eg faanast,
i barmen sorgi sprengjer:
De minner meg, kor fordom
med mennom sine leika
ofte paa odels-tuftom
ordsæle min drottin.
6.
Kvitekrist late meg hava
heite elden til pinsle,
um eg vilde Olav svike!
alt er eg rein for dette.
Um meg endelaust mange
mennar de kann vitne,
eg fór til Rom i faare;
fritt maa alle de vita.
Magt, d. e. magt til aa gjera jarteignir. — Hylja („hylle“),
dekkje. — Søkte Gud, d. e. gjekk heim til Gud. — Glym-
vònd (,„ljom-kjepp“), sverd. — Her-mod, trøytt av her-live. —
Munt eller Mont (fjell), Alpe-fjelli. — Hillar, Hilløy, sudvest
for Mandal. — Faañast, bleikne. — Ordsæl, velgjetin, ord-
fræg.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
