Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
147
Usvivsdotter (Laksdøla) og soleis i ætt med Einar
Skaalaglam og. Som tilnamne segjer, var han blind. Han
kom til Noreg og skulde hente ein arv, og vart daa
kjend med kong Harald, og vart hans hirdmann. At
kongen gjorde ære paa denne storvaksne, blinde, men
like fullt lettliva karen, som kunde ei mengd med
kvæde, de syner seg og av de fyrste verse me hev av
hans ervedraape um kong Harald, Stuvsdraapa eller
Stuva, som ho er kalla. Like eins kann dette kvade
syne at Stuv utan kyt kunde svara som han gjorde,
daa de var tale um han kunde dikte so godt som
Glum (s. 97): „Ikkje diktar eg verre enn han.“ Um
de som i kvade er fortalt um Haralds ferd til
Jorsalaland, segjer sogo (Heimskr. s. 575) at Stuv hadde høyrt
kongen sjølv fortelja um desse hendingane.
Eit anna kvad um Harald, som han førde fram daa
han kom til kongen i Nidaros, er de no ikkje noko
att av.
Stuvsdraapa.
i: 3.
Eg veit at han som vekte . Agande egde-kongens
vaapnleik, den sigersæle, ord og raadir dugde
blid i hug meg helsa, paa baae Jordans breiddir
— honom var godt aa kjenne: braatt til svik aa ende.
daa gramen, god med ramnar, Men folk for upplagt illverk
grim mot ringar,gjekk sjølvmint utan naade vart refste;
i halli paa Haug med gyllte ilt dei aatte av gramen.
hern meg ti aa drikke. Ͼveleg heimvist med Kristus
4.
2 Maagskap etter sitt ynskje
egde-drottnen naadde;
gull seg vann den gode
gram og kongens dotter.
Egg-djerv yvigangs hermann
under seg Jorsalir lagde;
gramen og grækane viljugt
gav seg folke under. 5.
Og med allraadigt velde Øydt vart Falster; folke
ubrent kom daa lande frette slikt med ótte;
under hovdingen heimla. korpen fekk kosthald, men rædde
Have, der kjær er vèro, kvart aar danine livde.
Haug (sjaa s. 140). — Vèru, være, tilhald. Stev-linune lyder
i samanheng soleis: Have, der kjær er vero, Haralds aand ovan
laandi (i himilen) æœveleg heimvist (heimstad) med Kristus! —
Upplagt, berrsynt, opinbert.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
