Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
62
með stjörnunum, sBm standa þögiar yfir
haugum feðranna sem friðar verðir?
Þú mátt ei flýja, Friðþjófur! þær byggðir,
sem fæddur ertu til að v^ija’ og styrkja;
þú mátt ei setja sæmd og drengskap þinn
í sölurnar, þótt kvenna ástir bjóði.
Æfi sú, er sól á enda spinnur
jöfnum dögum — fögur œfi og frábreytt —
bún er kvenna hlutfall; hugur karla
og helzt þín sjálfs ei uoir kyrrð og næöi;
við þig á bezt, er stórir voða-stormar
þrymja kring um knör þinn úti’ á hafl,
og líf þitt áttu’ að veija’ og vinna orðstír
með víkingum á blóði sollnum þiljum.
Sú munarkyrrð, er mynda vannstu áðan,
him mundi jarða hreystiverk, sem áttu
óunnin, og eins og skjöldur þinn
þinn frjálsi hugur feyskjast mundi og ryðga.
Nei það skal eigi; — aldrei skal eg stela
lofi þíau úr ljóðum höfuðskálda;
aldrei skal eg slökkva frægðar-framans
raorgunroða, er krýnir ungan kappa.
Ver hygginn, vin! og bræðumst illar nornir;
björgum vorrí sæmd úr sjávarháska
auðnu vorrar, — auðnan sjálf er drukknuð;
við hljótum skilja«.
FRIÐÞJÓFUR :
»Hljótum? — sakir hvers? —
»þóttú yrðir andvaka og óglöð?«
INGIBJÖRG:
»Af því að virðing okkar er í veði*.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
