Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Av laak Ætt. 7
annat aa taka til enn Graaten. Men Hans
strauk av Garde paa Drykkjetur.
Aasbjørn kom heim og hadde talat ved
Læraren. »No kann du trygt gaa paa Skulen
att«, sagde han; »no vaagar ingen aa uroa deg.
Leiv heldt paa og greet. Tilslutt tok Aasbjørn
til aa spyrja han ut, og fekk daa vita, at Hans
hadde fortalt Guten um gamle Dagar . . . Aas-
bjørn avstad etter Hans. Dei møttest paa
ein Plass lenger ned i Bygdi. Daa tok Aas-
bjørn Hans og julad han slik upp, at han
vart liggjande etter det i lang Tid. »Og wil
du ha meirc, sagde Aasbjørn, »so berre vaaga
deg til Hegglid ein Gong til, so. lovar eg
deg, at du skal faa Resten l« Dei sagde Aas-
bjørn var reint kvit av Sinne, daa han sagde
dette. Hans kom aldri meir til Hegglid, som
rimeligt var.
Fraa den Tid snakkad Aasbjørn vondt um
Bygdefolket for Guten. »Det er Skarvepakk alt
ihop,« sagde han, »fulle av Lygn og Fanteskap,
men sjølvgode og kaute, som dei var dei einaste
i Verdi. Eg er Utbygding, eg, og so hev dei
lagt meg for Hat og diktat ihop...; og so vil dei
prøva aa gjera med deg og. Men bry deg ik-
kje. Gakk du paa Skulen, du, og er det ein,
som vaagar so mykje som aa draga paa Nosi
aat deg, so... bruk Neven, til han gjev godt «
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
