Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Av laak tt, 63
»Aa um du bed meg til Høgtid ganga,
eg vilde helder i Groni hanga,
og um du bed meg klæ" meg til: Brur,
eg helder laag upp i Svarte-Urd «
»Hæ-hæ<, sagde Hans. »Det er ikkje visst,
um ho segjer so, som er Brur i desse Dagarc.
sHo? — Ho er like sæl, ho. Slike gifter seg
ikkje med Guten, men med Garden, veit du.
Skaallk — »Skaal, Skaall« — Leiv sat som
fraa seg, Munnen hekk uppe, Halsen vart turr
. »Folk hev sagt«, tok Bjørn atti, — »Folk
hev sagt,’at eg likad den Gjenta. — Det er
ingen, som veit slikte — han drakk — »og
no kann det vera det same . . . Ho var fager
nok, Trollet . . . Dei kann segja kva dei vil,
so fanst det ikkje hénnar Make i desse Bygde-
lag. — Skaal! — Men eg trudde henne aldri.
Og det gjorde eg Rett i . . . eg Syndarenc.
Han slog i Bordet; Ølflaska valt, Ølet rann paa
Golvet; so lagde han seg framyver Bordet og
stridgreet. »Naa, naa, Bjørn-, flirde Hans, » graat
ikkje! graat ikkje! du hev Inkje aa graata fyre.
Kann ikkje di Kjering vera likso god som Knut
Aasens, endaa um hans heiter Alvhild fraa Dale?
Og ikkje er du den einaste, som . . .«
— Der var ein som lo so fælt, at alle laut
lyda, so fulle dei var. Men i det same var han
ute. >Aa, det var berre ein galen Engelskmannx<,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
