Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Seld til den Vonde. 129
Den gamle Futen vart fælt kvit. Han tok
seg i Dørkarmen for aa hava nokot aa halda
seg i, og stod og stirde paa Dotter si so for-
skræmd, som ho var ein Draug. »Kva er det
du segjer«, spurde han tilslutt; det høyrdest so
haast og stygt. »Er du med Barn *«’ — »Jac,
kviskrad Gunhild. No rette Futen seg upp
og sleppte Taket i Dørkarmen. »Kven er Far
aat det Barnet?« spurde han. Ho drog etter
Pusten, svelgde og svelgde paa Rædsla, som
vilde upp; no kom det verste. »Er det ein
Bonde?« spurde Futen med isande Mæle.
Jac.
— — Ho sat og ventad paa alt vondt!
Men den gamle tagde. Tilslutt høyrde ho han
gjekk, tungt, ustødt, forunderleg seint. Ho lydde
og lydde, heldt Pusten og lydde . . . kor vilde
han av? Kva tenkte han paa? Vilde han ut
etter Kniv ... Fi tankelaus Daudrædsla tok
henne. Ho sprang ut og vilde gjøyma seg,
kjende seg ingenstad trygg, flaug att og fram,
skjelvande og ør, og var so rædd at ho knapt
kunde sjaa. Der kom den gamle. Ho seig i
Kne med eit jamrande Skrik og strekte Arm-
arne fram for seg, til Vern elder Bøn. Gam-
lingen kunde ikkje halda seg for aa tykkja Synd
i henne, hjelpelaus og forskræmd som ho laag
der; men det kom ikkje Saki ved. Han stansad
i 9
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
