Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Seld tl den Vonde. 137
tenkjer nok som so, at det bit ikkje Trollkunster
paa meg. Er det nokot du vil?«
Gunhild forstod han ikkje. Trollkunster —
Ho samlad seg langt um lengje og sagde: »Seg
at eg maa tala med han — for siste Gonge.
»Ja so? vil du segja Vælfar? Det trengst
ikkje det. Eg kann helsa fraa Baard og segja,
at han hev so annt med aa laga til Brudlaups,
at han ikkje hev Stunder oftare til aa laupa
galen med Futedøtrar og Trollheksarc.
No kunde ikkje Gunhild meir. Ho braa-
snudde og sette avstad. No visste ho det. No
forstod ho det. Her var ikkje meir aa gjera.
Berre fy Ay 1 |
— Ho visste ikkje, kor ho gjekk. Stigen
var ugreid og smal; ho snaavad ofta, men datt
ikkje; det var som ho meir flaug enn gjekk.
Tett Skog stod rundt ikring; uppfløymde Bek-
kjer kom ned ifraa Liderne med Sus og Dur
og vilde stengja Vegen; men Gunhild tenkte
korkje paa Veg elder Vegaleid; for no var alt
det same. Ho. hadde ingenstad ho vilde av.
Ho vilde berre langt avstad, langt, langt. Sveit-
ten rann ned yver dei bleike Vangarne, og den
vaate Vaarvinnen strauk henne svalt um Panna.
Langt um lengje kom Maanen upp, og Him-
melen klaarnad. Det vart ljost, men bleikt
og kaldt; burtpaa alle Leite og høgt uppi alle
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
