Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Seld til den Vonde. «130
Kroken der heime for den Skuld hadde Rett
til aa jaga henne paa Skogen? Hadde det voret
Hr. Jørgen, so hadde Gamlen ikkje sagt eit
Ord .... men Baard var likso god som Hr.
Jørgen.
Nej, han var ikkje. Futen hadde Rett,
Bonde var Bonde, um han var aldri so kaut.
Hadde ho voret laak nok til aa elska ein slik,
so fekk ho sjølv svida for det. No saag ho det
alt. Baard hadde aldri elskat henne. Slikt Folk
kunde ikkje elska. Han hadde havt Moro med
henne, havt henne til Narr, men 1 Grunnen
tenkt paa Signe. Aa Skam og Skjemsel, aa gud-
lause Synd og Spe. Kor skamlegt og avstyg-
gjelegt ho var narrad, kor syndigt og ærelaust
han hadde misbrukt hennar Ungdom og ærlege
Elsk. Det vaknad eit Hat i henne, som var
skræmelegt. Ho gav han Unamn, so stygge,
at ho ikkje sjølv visste, kor ho tok dei ifraa,
ho bannad han, ho ynskte han alt det vonde
ho visste, og Signe bad ho maatte eingong
verta likso usæl som ho no kjende seg sjølv.
Ho sprang upp i eit Sinne, so det sprutad um
henne. Det, ho hadde misst, var for stort, det,
ho no gjekk til Møtes, var altfor jammerfullt.
Det blødde i henne av Saknad:; det brann i
henne av svivyrd Æra og glødande Harm;
desse Udyri hadde røvt fraa henne alt det ho
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
