Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
226 Mannen med Sekken,
Fadervaar og Pilerimssångar i ei Røra. Og
um ein kunde sjaa inn i Hovudet paa denne
Mannen, so saag det nok ikkje likare ut der.
Det einaste, som eg kunde" taka Trøyst av, det
var desse smaae graae Ullsokkarne paa Botnen,
dei, som han fyrst kom upp med . ..
No hadde han reist seg og stod og baud
Øl til dei, som sat i Romet bak oss. Dei sagde
nei, men han leet seg ikkje skræma. Og rett
som det var høyrde eg, at han heldt paa med
Seminaristen og vilde hava han til aa spyrja
seg ut i Bibelen. »Du kann spøre mej hvor
du vil, paa kryss aa paa tvers, aa du maa gjerne
ta mæ Apokryfierne aassaal|« Men Seminaristen
brydde seg nok ikkje um aa spyrja i Bibelen.
Ei Stund etter var Mannen med Sekken komen
i Lag med ein annan Kar der, og so sette dei
tvo seg til aa drikka Øl og prata. Glad var
eg. Mannen med Sekken fortalde Soga si for
andre Gongen. Han hadde voret burte i seks
Aar og vilde heim; hadde arbeidt i Kristiania
paa ein mekanisk Verkstad; »men so blei jæ
sjuuk« . . . >Jasaa. Var det hard Sjukdom>-
— >Aa, han var noe langvarig<, svarad Man-
nen med Sekken. »Jæ blei sindssvak, ser du,
aa saa har jæ liggi paa Gaustad naa i Vinter.«
— »Jasaac. —
Det kvakk 1 meg. Der var det. altso,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
