- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
37

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

FRED

37

Han hadde vel raaka Presten. „Naa; du vart lengi,"
sa ho.

Han svara kje større. Gjekk burt aat Borde og sette
seg; var vel trøytt. „Svært so stormande han er med
Vere," prøvde ho Anna. — „Guds Vreide . . ." sagde
han. So vart han sitjande der, still og fortenkt, reint
som burtdrøymd. Gud hjelpe oss; det saag kje rart
ut enno. Tru ho skulde vaage seg til aa segja noko?

Fyrr ho kom seg til med det, reiste han seg og tok
til aa skifte Klæde. Men daa Ytreploggi og Styvlane
var av, viste det seg at han vilde leggje seg. Det var
eit godt Merke; Anna roa seg att. Gjev han no berre
fekk sova.

„Vreden din afvend, Herre Gud af Naade!" — sette
han i so ho reint kvakk. Men so hadde han seg uppi
Sengi. Som vanleg naar han vilde sova, drog han
Dyna yvi Hovude; men ho høyrde at han ynka seg,
og sukka svært tungt. Ho vaaga seg burt og spurde
um det var noko; spurde ein Gong til, heller høgt.
— „Ikkje paa Likamen," mulla det under Dyna. Ho
sette seg att; det vart stillare med han.

Marta kom med Bod at Epli var ferduge; og Anna
maatte aat Kjøken. Gunnar tok ho med seg; han var so
glup til aa flysja.

— Men Enok laag og vreid seg under Dyna og
hadde vondt i Sjæli.

Han hadde tala med Presten, og det hadde hjelpt
for ei Stund. Men paa Heimvegen hadde det vorti
verre att. „Han skyldig er i Jesu Mord; hans Blod
er paa hans Hoved . . ." Der var noko med den
Syndi til Dauden som dei ikkje hadde fullt klaart.
Dette Orde: „den skal aldrig forlades — hverken i
denne Verden eller i den tilkomande," det var eit Ord
som der maatte vera ei reint serskild Meining med.
Presten forklaara det nok paa sin Maate; men —. Dess-

Eple (Jordeple): Potetur. — Flysja: „skrælle".

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0047.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free