Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
FRED
195
lenger. Kunde kje vilja; vilde ikkje. Um det kom
ein Engel fraa Himilen og sagde: „sælg alt dit Gods
og gjev det til dei fattige," — han vilde kje; vilde
ikkje; kunde kje vilja, kunde kje vilja . . . „Og Gud
forhærdede Faraos Hjerte"; smikk . . . smikk . . .
Og tenk; denne brennande, svidande Spott, at det
nett skulde vera hans eigi „Jesusbarn"; og Tomas —;
æh! Naar Gud spotta so hadde det Klemb. Og ingin
Naade, ingi Letting; dei andre fekk att det som stoli
var; men Sylvstasen hans Enok, den var burte og
vart burte.
— Fraa Carolus kom det eit langt Brev fullt av
Anger og gudelege Talemaatar; Enok orka ikkje lesa
det. Det var so ulidande. Han hoppa yvi til Slutten ;
der stod: „Men jeg kan aldrig fuldtakke" o. s. fr.;
„min Fader og jeg haver for vor store Angers Skyld
og ærlig Tilstaaelse faaet Bodsfængsel istedenfor
Tukthus; og det lover jeig høgt og dyrt baade for Gud og
eder, at naar jeg kommer ud derifra, saa skal et nyt
Liv begynde" . . . „Skit!" sagde Enok; „Skit" . . .
Fredlaus hasta han fraa Stad til Stad, utan Bidlund
til aa arbeide, utan Ro til aa kvile. Att og fram, att
og fram; best som han var i Kjellaren høyrde dei
han paa Lofte, og best som han gjekk i Dørom og
sveiv, var han inginstad aa finne. Han gløymde kva
han gjekk etter og kvar han vilde av; tok i eit Arbeid
og lagde det fraa seg att. Allting var gagnlaust og
vonlaust. Han rømde og rømde i Uro, so Sveiten stod
i Kalddropar um Augo hans. Ofte gløymde han seg
burt; seig av i Tankar; vart standande som trollbundin
midt paa ein Veg, midt i ei Tropp; smikka med
Fingrane; mulla Ord utan Meining, fælslege Ting; skvatt
so i Veg att som skrænd; i Veg, i Veg utan Maal
eller Méd, utan Rast eller Ro; ei Uhyggje for heile
Huse.
Bidlund: Tolmod; „Udholdenhed".
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
