Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
74
HAUGTUSSA
Eg Ormen skal jaga som bit din Legg,
og Flugu og My og stingande Klegg.
Og Dagen skal gaa som den lette Vals;
og vil du kvile, eg klaar din Hals.
So lyder dei etter ditt Klokkespél,
naar heim me stundar ved Solegladsbll;
daa kjem du so god med ditt fulle Jur
og slikkar ditt Salt framved Kjøken-Mur.
So vert du mjølka og gjeng i Kve
og jortar og drøymer og søv i Fred.
Aa Kyri mi vene, aa Kyri mi!
Drøym godt um meg og den grøne Lid!
Der sullar me sæle den Sümar lang;
til Hausten skal me paa Heimevang.
Daa kjem du til Gards som ei Dronning du,
og alle ropar: aa nei, for Ku!
Vond Dag.
Ho reknar Dag og Stund og seine Kveld
til Sundag kjem; han hev so trufast lova,
at um det regnde Smaastein yvi Fjell,
so skal dei finnast der i „Gjætarstova".
Men Sundag kjem og gjeng med Regn og Rusk;
ho eismal sit og græt attunder Busk.
So vel ho veit han aldri svike kann,
um det kjem gode Dagar eller vonde;
han veit at daa ho aldri liva kunde,
men sokk og dreiv som kalde Lik i Land.
Men tungt er Hjarta i den unge Bringe,
og rædde Graaten kann ho ikkje tvinge.
Daa kjem ho heim ein Sundags Kveld mot Haust,
av Hugverk mødd og sjuk av Ank og Otte
og trøytt og tung. All Dagen hev det aust
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
