Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
120
HAUGTUSSA
Ho søv til Syrgjelundar
som døyvt gjenom Huse smyg;
so læt det med mange Munnar,
naar Vestanvinden syg.
Ho søv til Syrgjetonar
av Vestan-Sög og Tot.
Ho trur og visseleg vonar,
det er hennar Likferds-Laat.
Naar Guten, ho sorgfull misste,
rid Brudgom med falske Viv,
han møter den svarte Kiste,
der Gislaug ligg kald og stiv.
Men Svevn vil Ungdom styrkje
som Natti den spede Knupp.
Daa Guten rid til Kyrkje,
daa stend ho Gislaug upp.
Ho sit ved grøne Rute
og ser yvi Vegen nord; —
det glytte med Sol der ute,
daa Brudferdi framum for.
Aat Sengi att ho vender;
ho vart so arm og veik.
Og heite Taarine brenner
ned yvi Kinni bleik.
Ho vrid seg Nætar og Dagar
og inkje Kvild kann faa;
so saart ho kvider og klagar,
at lenger ho liva maa.
Med Hagl og Holke-Splintir
og Isvind og Drivesnø
dentsture Ettervinter
seg’" klengjer til Bygd og Bø.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
