Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Han fekk ein sugande Lengt etter Kvild og Fred.
Barnetidi og Barnetrui steig fram for Minne hans milde
og varme og fagre; «um eg endaa freista aa vinne att
Barnetrui? Eg var sælare med den; og slikt gjeng i
Lag for so mange andre?» Det var ein fin, solklaar
Sundagsmorgon; Kyrkjeklokkune tok til aa ljome,
frede-legt, signande, med lang, graatfull Diring ut-yvi ein
syndefull Heim. Han tok paa seg og gjekk — aat
Kyrkja. Han kjende seg skamfull som ein burtkomin
Son; men tusund sæle Minne steig upp i honom og fyllte
honom med Graat; og som Kyrkja steig fram mot
honom breid og tung og full av Aalvor, kjende han det
som noko framandt og fælt, at han hadde tenkt aa rive
seg laus ifraa henne. Han kom inn. Orga gjekk som
eit rullande Hav og tyngde og bar honom paa same Tid;
uppe paa Altartavla stod Frelsaren i Getsemane, og
Judas kom med Vakti til aa forraade honom ... «Er det
Jesus av Nasaret dé leita etter, so er det meg!» —
sagde Frelsaren og saag paa Judas med Augo som aatte
all Himilens Sol, men og all Himilens lynande Eld. Hauk
seig ned i ein Stol og kjende seg litin. Og alt det han
elles totte var stort, all Mannsens Vit og Kunst, all
hans eigin Filosofi og alle hans eigne vise Tankar...
det vart berre Armod.
Og Songen steig, mjuk og sterk, borin av Havrulling
fraa Orga:
«Ve mig, at jeg saa mangelund
i Vellyst haver svævet,
og Naadens dyrebare Stund
saa skjødesløst henlevet!
Naar Gud sin Naadesol paany
hver Morgen over mig lod gry,
da lukte jeg mit Øie.
60
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
