Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
„Það getur ekki hafa verið
vindurinn", sagði Jolette.
„Sáuð þér andlit fyrir utan?"
„Nei, en —"
„Ef einhver hefði verið þarna,
þá hefðuð þér hlotið að sjá það".
„Já, en ég leit ekki þangað,
heldur á yður. Það var hreifing
gluggatjaldanna, sem vakti
eftir-tekt mína. Og ég er sannfærð
um að einhver hefur hlustað á
samtal okkar".
Irma var orðin óþolinmóð. Hún
hugsaði .strax sem svo, að hún
hefði þó að minnsta kosti
ekk-ert að c-ttast. Hættan vofði yfir
Jolette, en ekki henni. Og nú
hafði hún minni ástæðu til þess
að halda verndarhendi yfir
þess-ari stúlku, heldur en áður en
Belden kom til sögunnar. En
auð-vitað vildi hún forðast hneyksli
í lengstu lög.
„Jæja, hvað sem því líður, þá
höfum við víst ekkert sagt, sem
við þurfum að óttast afleiðingar
af", sagði hún með sama
kæru-leysinu og kuldanum i _ röddinni
og um kvöldið, þegar Oswald
Downing lézt.
Svo sagði hún Jolette að koma
daginn eftir til þess að láta
reynslumynda sig og bætti við
með yfirlætissvip.
„Þér eigið bara að vera í
dlans-flokknum i Operettunni. Allt og
sumt sem þér þurfið að gera í
kvikmyndinni, er það, að brosa
og vera hýrleit og svo að hlaupa
um með hinum. Og ef þér eruð
yfirleitt tækar í kvikmyndir, þá
44
getur verið að þér komizt i fleiri
smáhlutverk".
Þetta. hefðu verið gleðitíðindi
fyrir Jolette, ef þau hefðu
kom-ið nokkrum dögum fyrr. Hún
hefði þá farið heim dansandi og
syngjandi, viss um það að nú
hefði hamingjan snúizt í lið með
sér. En eftir atburðinn i
sumar-húsinu, var allt gerbreytt. Hún
fann ekki til minnstu gleði yfir
því að fá. þetta langþráða
tæki-færi. Og þegar hún fór út frá
Irmu, þá fannst henni að hún
ætti von á einhverju óttalegu.
Hún þurfti að ganga eftir götu,
sem var í viðgerð, áður en hún
komst út úr kvikmyndahverfinu.
Á einum stað stóð hópur
atvinnu-lausra manna, sem voru að reyna
að fá vinftu.
„Halló, Öskubuska litla", sagði
rödd í hópnum, um leið og hún
hraðaði sér fram hjá.
Hún hrökk við þegar hún
heyrði hver hafði talað, en hún
vildi ekki líta við.
Henry Brown! Og hann
kall-aði hana Öslcubusku. til þess að
minna hana á skóna, sem hann
hafði stolið frá henni í húsi
As-hleys. Ef til vill var það hann
sem hafði staðið á hleri fyrir
ut-ann gluggann hjá Irmu. Ef hann
hefði verið hérna, þegar hún
kom, var ekkert liklegra en að
hann hefði fylgt henni eftir,
þeg-ar hann sá hvert hún fór, og
staðnæmst við gluggann i skjóli
við lim pipartrjáa, sem þar uxu.
Já, það var ekki um annan en
Brown að ræða.
/’IEIMILISRITIÐ’.
>
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
