Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
13. kapítuli.
JOLETTE hafði ekki sagt
satt, þegar hún kvaddi Jim.
Henry Brown hafði komið inn
um útidyrnar. Hún hafði ekkert
tækifæri til þess að komast
und-an honum.
„En sú heppni!" sagði hann
giottandi. „Ef þér hefðuð verið
uppi í herbergi yðar, þá hefðuð
þér kannske látið segja, að þér
væruð ekki við".
„Já, það hefði ég vissulega
gert", sagði hún. „Ég vil ekki
tala við jafnmikið
skriðkvik-indi —"
Brown gekk nær.
„Verið þér ekki með æsing.
Látið þér ekki slæma samvizku
fara með yður í gönur. En ég
þarf að tala við yður um mál,
sem þér þekkið. Hvar getum við
verið, þar sem við getum talast
við ur.dir fjögur augu? Eigum
við að ganga út i góða veðrið,
eða eigum við að setjast á
ein-hvern rbekkinn hérna í garðinum
fyrir utan húsið?"
„Ég hef ekkert við yður að
tala", sagði Jolette ákveðin, þótt
hendur hennar skylfu af
tauga-æsing.
„Viljið þér þá að ég tali við
aðra um þetta mál ?" sagði
Brown hótandi. „Til dæmis
þenn-an enska vin yðar, Sir James
Belden. Þér slituð samfundum
okkar siðast, þegar ég heimsótti
yður, með því að hringja á
þjó-iim, einmitt þegar hið spennandi
augnablik nálgaðist. Þegar ég sá
yður fara frá Irmu Rimaldi í
dag, datt mér einmitt i hug að
við wttum eitthvað eftir
óupp-gert, og þess vegna er ég
kom-inn".
„Þér stóðuð á hleri við
glugg-ann", sagði Jolette, en sá eftir
að hafa sagt það, þegar hún
hafði sleppt síðasta orðinu, þvi
að ef til vill var bezt að láta
grun sinn ekki uppi.
„Hvað eigið þér við?" sagði
Brown. „Ég veit meira en nóg
til þess að ég þurfi að standa
á hleri. Og ég get gizkað á það
sem ég veit ekki með vissu. Þér
eigið að fá hlutverk i næstu
kvikmjmd frú Downðigs. Ég
óska yður til hamingju, ungfrú
góð. AJlt og sumt sem ég fér
fram á, er tíu prósent af
laun-um yðar. Og það er litilræði i
samanburði við það, sem ég gæti
gert yður til miska, ef ég talaði
af mér".
„Ég er ekki hið minnsta hrædd
við yður!" svaraði Jolette í flýti.
Og ef þér haldið áfram að áreita
mig, af því að ég var hjá Down- .
ing stutta stund kvöldið sem
hann dó, þá bið ég lögregluna
um vernd".
„Lögreglan er nú víst það
at-hvarf, sem þér leitið síðast til",
sagði hann flissandi. „Yður
dett-ur liklega í hug að flýja á
náð-ir Sir James Belden, en ef svo
er, þá er það um seinan",
Jolette, sem stóð skammt frá
símanum, fann til svima og varð
að styðja sið við stólbak.
„Þér eigið þó ekki vlð það",
HEIMILISRITIÐ
47
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
