Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
það var engu líkara en að haam
missti matarlystina, þegar hann
fór að drekka konjakið, því að
eftir það snerti hann varla á
kræsingunum, en drakk þeim
mun meira af konjakinu. Þó er
sagt að það auki matarlystina,
svo að þetta er dálítið kyndugt".
,,Varð hann mjög drukkinn?"
,,Þótt ótrúlegt sé þá virtist
á-fengið ekki svífa á hann eins og
annað fólk þegar það drekkur
úr hófi fram. Hann talaði
mik-ið — mest um konuna sina og
vonaði að hann gæti skilið við
hana á hagkvæman hátt. Hann
minntist líka á þig Jim, og sagði,
að hún væri mjög sólgin í titla.
Hann fór heldur ekki í neina
launkofa með það, hvað hann
ætlaðist til að mér bæri að láta
í té, ef hann útvegaði mér vinnu
hjá
Perfection-kvikmyndafélag-inu. Hann var æstur í skapi en
þó þreytulegur. Augun voru sljó,
eins og í drukknum manni, en
ég tók eftir því einnig, að
lik-ast var sem hann væri sjúkur,
en vildi ekki láta á því bera.
Andlitið var rautt og húðin hert
og gljáandi. Hann stakk
fingrun-um hvað eftir annað bak við háls
málið, eiiis og til þess að losa
það".
„Hélstu að hann væri veikur?"
„Nei. Ég áleit að hann væri
drukkinn, þó að mér fyndist
hann haga sér einkennilega.
Ann-ars hugleiddi ég það ekkert að
ráði, því að ég hafði hugann
bundnari við mig heldur en hann.
102
Hann hélt áfram að tala, þótt
augun yrðu blóðhlaupin og
and-ardrátturinn erfiður. Allt í einu
spratt hann á fætur, svo snöggt,
að stóllinn valt um koll. Ég vissi
að hann ætlaði að taka utan um
mig, og stóð þess vegna líka
upp og gekk skref aftur á bak.
Hann varð bálreiður og kvaðst
ekki láta gabba sig. Röddin var
hás og Ijót. Ég flýði undan
hon-um, en hann náði mér inni í
svefnherberginu. Það lá við að
ég sleppti mér alveg, en ég tók
þó eftir því, að við rúmið var
náttsloppur og inniskór. Það var
auðséð að þeir höfðu undirbúið
allt báðir. Ég hefði getað myrt
hann með köidu blóði, ef ég
hefði haft byssu!"
„Það efast ég nú um. Þú
myrðir ekki fólk — og þú
gerð-ir það ekki", sagði Belden.
„Það væri óskandi að satt
væri og að fólk tryði sögu
minni", sagði Jolette klökkum
rómi. „Svo náði hann mér, en ég
hótaði að hrópa á hjálp. Hann
sagði mér að gjöra svo vel, það
myndu engir heyra hljóðin nema
Ito, og hann tæki þau ekki nærri
sér. Hann kreisti fast annan
handlegg minn. Mér rann í skap
og fannst mér aukast afl. Ég
hristi hann af mér, sem ekki var
mikið þrekvirki, þvi að hann var
máttleysislegur og riðaði á
fótun-um. En hann var þungur,
hræði-lega þungur. Og svo ýtti ég
hon-um frá mér af öllu afli. Hann
hrökklaðist aftur á bak og
HEIMILISRITDE)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
