Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
endalaust, þótt við rayndum
lík-lega hafa teygt úr því unz betri
atvinna bauðst, ef þúsund
dollar-arnir okkar hefðu ekki skyndilega
rýrnað niður i sex hundruð við
gengisfallið. Ég held að þetta hafi
verið vel valinn tími til að velta af
sér. Ég komst aftur til heilsu eftir
hitasóttina og blóðkreppusóttina,
sem ég fékk í Indlandi og
Afghan-istan 1930—31. Ég náði mér aftur
eftir byltuna, sem ég hlaut á
skíð-um í Alpafjöllum vorið 1932, og
virtist um tíma ætla að svipta mig
sjón með öllu, en ég slapp þó með
heila sjón á öðru auga. Hitt varð
blint.
Og siðastliðið ár, 1933, var líka
að mörgu Icyti umskiptaár, ekki
aðeins fyrir okkur sjálf, heldur og
alla Evrópu og Ameríku. Það, sem
Roosevelt hefst að heima, virðist
bera keim af byltingu, félagslegri
og fjárhagslegri. Hitler og
nazist-arnir hafa þraukað af heilt ár í
Þýzkalandi, og vinir okkar í
Vínar-borg skrifa, að fasismi, bæði með
staðbundnu, kirkjulegu sniði og af
Berlínarkyni, vinni óðum á í
Aust-urriki. Hér á Spáni er farin að
fyrnast byltingin, og íhaldsstjórn
þeirra Gil Robles og Alexander
Lerroux virðist hneigjast annað
hvort að því að cndurreisa
einveld-ið eða stofna fasistaríki að italskri
fyrirmynd, — ef til vill hvort
tveggja. París sú, sem ég kom til
árið 1925 og unni af dreymnum
huga tvitugs manns, er ekki hin
sama og ég mun kynnast næstu
daga. Ég geri mér engar tyllivonir
um það. Svo virðist næstum sem
heimur sá, sem við hverfuA nú
aftur til, sé þegar orðinn allur
ann-ar en hinn, sem við snerum baki
við fyrir réttu ári, þegar við tókum
saman föggur okkar, föt og bækur
i Vin og lögðutn á leið til Spánar.
París, 7. febrúar.
Er dálitið ringlaður siðan í
gær-kvöldi. Um klukkan fimm síðdegis
í gær var ég að kreista kjúkurnar
i skrifstofu Hcralds og velta
vöng-um yfir því, hvort ég ætti að fara
niður i þinghöllina, þar sem búist
var við að Daladier
forsætisráð-herra myndi flytja
ráðuneytistil-kynningu sina, þegar því var
skot-ið að raér, að einhver órói væri á
Concorde-torginu. Ég náði í
leigu-bíl og ók þangað til þess að sjá.
hvað gerðist. Þar virtist ekkert illt
á seyði. Nokkrir keisarasinnar
höfðu reynt að ryðjast til
þinghall-arinnar, en lögreglan hafði dreift
þeim. Allt var ineð kyrrum
kjör-um á torginu. Ég símaði til Herald,
en Eric Hawkins aðalritstjóri
ráð-lagði mér að fá raér matarbita
ein-hvers staðar þar i grenndinni og
líta eftir, hverju fram yndi. Um
klukkan sjö kom ég aftur á torgið.
Þá var auðsjáanlega eitthvað í
að-sigi. Riðandi varðlið með
stál-hjálma á höfði var að ryðja torgið.
20
HEIMnjLSRTTTÐ
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
