Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Hvítmáfurinn stakk sér að
ma-krílnum. Ég öskraði upp og
fugl-inn Ienti í höndum Franckys.
Hann hélt honum hissa og
ánægð-ur.
Ég kallaði hróðugur: „Haldið
honum! Drepið hann! Snúið hann
úr hálsliðnum. Þetta er nýtt kjöt!"
Hann hreyfði sig ekki. Hann
starði bara á fuglinn.
„Eruð þér vitlaus?" hrópaði ég.
„Gleymið þessari fyrirboðadellu!"
En hann sleppti fuglinum.
Máf-urinn flaug upp í loftið. Ég fell
saman örmagna og of leiður til
þess að geta verið reiður. Hann
var fífl, það var allt og sumt. Ilann
horfði á máfinn og tautaði: „Þér
munið dæmisöguna um manninn,
sem safnaði i forðabúr mat og
drykk, til þes sað borða og drekka
og skemmta sér, en gat einskis
notið því að sálar hans var krafist
áður".
„Þegið", stundi ég. „Þegið þér i
Gu^5s bænum".
Máfurinn flögraði rólega hátt
yfir okkur. Við sofnuðum. Þegar
ég vaknaði aftur heyrði ég veikt
og fjarlægt skrölt. Ég opnaði
aug-un óttasleginn og mundi eftir
máf-inum og fiskunum. Fiskarnir voru
óhreýfðir og máfurinn var enn
yf-ir höfðum okkar. En út við
sjón-deildarhringinn sást svart ferliki.
Kafbátur stefndi til okkar og
ameríski fáninn var málaður á
hann.
Hann kom til okkar og við
vor-um teknir um borð. Við köstuðum
makrilunum til máfsins. Svo
fór-um við undir þiljur.
„Það var fuglinum að þakka",
sagði kafbátsStjórinn. „Við sáum
í gegnum sjónpipuna, að hann
sveimaði i hringi um ákveðinn
stað. Máfar fylgja skipum,
jap-önskum skipum, þess vegna fórum
við að aðgæta þetta nánar".
Ég’skotraði augununi til
Fren-cky, og hann brosti blíðlega.
Hesturinn laug
Maður nokkur var á skemmtigöngu uppi
i sveit. Vissi liann þá ekki fyrri til en að
hestur teygði hausinn upp fyrir garð, sem
var meðfram veginum, og sagði: „Góðan
daginn!" Maðurinn greikkaði sporið og
taldi sér trú um, að sér hefði misheyrst.
En hesturinn fylgdi eftir honum og sagði:
„Góðan daginn! Veiztu hvað ég gerði i
gær? Eg varð fjTstur í úrslitaspretti á
kappreiðunum".
Maðurinn varð skelkaður, tók til
fót-amia.og linnti ekki sprettinum fyrr en hann
kom að veitingahúsi, sem var við veginn
skammt frá. Hann bað um tvö staup af
sterku brennivini og livolfdi þeim í sig, til
þess að róa taugarnar. I sama bili kemur
bóndi nokkur inn í veitingastofuna og
segir:
„Var hesturinn minn að tala við yður
rétt.áðan?"
„Já", svaraði maðurinn, „hann sagði mér
að hann hefði orðið fyrstur í
kappreiðun-um".
„Bölvaður lygarinn", sagði bóndinn,
„hann fékk ekki ncma önnur verðlaun".
HÉIMILISRITIÐ
, 59
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
