Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
rœddu þetta sín í milli mjǫk optliga. Ingigerðr bað Hjalta varask
at mæla þetta fyrir ǫðrum mǫnnum — »fyrir þá sǫk, at
konungrinn mun verða þér reiðr, ef hann verðr þessa víss«. Hjalti segir
þetta skáldunum Gizuri ok Óttari; þeir kváðu þat vera it mesta
happaráð, ef framgengt mætti verða. Óttarr var máldjarfr maðr
ok hǫfðingjakærr; var hann brátt at þessu máli við
konungsdóttur ok talði upp fyrir henni slíkt sem Hjalti um mannkosti
konungsins. Rœddu þau Hjalti opt ǫll saman um þetta mál; ok
er þau tǫluðu jafnan ok Hjalti var sannfróðr at orðinn um
ørendislok sín, þá sendi hann brot ina gauzku menn, er honum
hǫfðu þannug fylgt, lét þá fara aptr til jarls með bréfum þeim,
er Ingigerðr konungsdóttir ok þau Hjalti sendu jarli ok
Ingibjǫrgu. Hjalti lét ok koma veðr á þau um rœður þær, er hann
hafði upp hafit við Ingigerði, ok svá um svǫr hennar. Kómu
sendimenn til jarls nǫkkuru fyrir jól.
K. 73. Ferð Óláfs konungs á Uplǫnd.
Þá er Óláfr konungr hafði sent þá Bjǫrn austr á Gautland,
þá sendi hann aðra menn til Uplanda með þeim ørendum at boða
veizlur fyrir sér, ok ætlaði hann fara þann vetr at veizlum yfir
Uplǫnd, þvíat þat hafði verit siðr inna fyrri konunga at fara at
veizlum inn iii. hvern vetr yfir Uplǫnd. Hóf hann ferðina um
haustit ór Borg; fór konungr fyrst á Vingulmǫrk; hann háttaði
svá ferðinni, at hann tók veizlur uppi í nánd markbyggðinni ok
stefnði til sín ǫllum byggðarmǫnnum ok þeim ǫllum vendiligast,
er first byggðu meginheruðum. Hann rannsakaði at um
kristnihald manna; ok þar er honum þótti ábótavant kendi hann
þeim rétta siðu ok lagði svá mikit við, ef nǫkkurir væri þeir,
er eigi vildi af láta heiðninni, at suma rak hann brot ór landi,
suma lét hann hamla at hǫndum eða fótum eða stinga augu út,
suma lét hann hengja eða hǫggva, en engi lét hann óhegndan,
þann er eigi vildi guði þjóna. Fór hann svá um alt þat fylki.
Jafnt hegnði hann ríka ok óríka. Hann fekk þeim kennimenn
ok setti þá svá þykt í heruðum, sem hann sá, at bezt bar. Með
þessum hætti fór hann um þetta fylki. Hann hafði ccc. vígra
manna, þá er hann fór upp á Raumaríki. Honum fanzk þat brátt
í, at kristnihaldit var því minna, er hann sótti meirr á landit
upp; hann helt þó inu sama fram ok snøri ǫllum lýð á rétta trú
ok veitti stórar refsingar þeim, er eigi vildu hlýða hans orðum.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
