Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 211. Tala Óláfs konungs.
En er Óláfr konungr hafði fylkt liði sínu, þá talaði hann
fyrir þeim, mælti svá, at menn skyldu herða hugi sína ok ganga
djarfliga fram — »ef orrosta verðr, segir hann; hǫfum vér lið
gott ok mikit, en þótt bœndr hafi lið meira nǫkkuru, þá mun
auðna ráða sigri. Er því fyrir yðr at lýsa, at ek mun eigi
flýja ór orrostu þessi; skal ek annat hvárt sigrask á bóndum
eða falla í orrostu. Vil ek þess biðja, át sá hlutr komi upp,
er guð sér, at mér gegnir bezt. Skulum vér því treystask, at
vér hǫfum réttara at mæla en bœndr, ok því þar með, at guð
myni oss frelsa eigur várar eptir orrostu þessa, en elligar veita
oss miklu meiri laun fyrir þat lát, er vér fám hér, en vér kunnim
sjálfir at œskja oss. En ef ek hlýt um at mæla eptir orrostu,
þá skal ek gœða yðr hvern eptir sínum verðleikum ok því,
hvernug hverr gengr fram í orrostu; mun þá, ef vér hǫfum
sigr, vera gnógt bæði lǫnd ok lausir aurar at skipta því með
yðr, er nú fara með áðr óvinir várir. Veitum sem harðasta atgǫngu
ina fyrstu, þvíat skjótt mun um skipta, ef liðsmunr er mikill;
eigum vér sigrs ván af skjótum atburðum; en hitt mun oss þungt
falla, ef vér berjumk til mœði, svá at menn verði fyrir því
óvigir; munu vér eiga minna deilðarlið en þeir, er ýmsir ganga
fram, en sumir hlífask ok hvílask. En ef vér gerum svá harða
hríðina, at þeir snúa undan, er fremstir eru, þá mun hverr falla
yfir annan, ok verða þeira ófarar þess at meiri, er þeir eru fleiri
saman«. En er konungr hætti rœðunni, þá gerðu menn mikinn
róm at máli hans ok eggjaði hverr annan.
K. 212. Frá Þórði Fólasyni.
Þórðr Fólason bar merki Óláfs konungs; svá segir Sigvatr
skáld í erfidrápu þeiri, er hann orti um Óláf konung ok stælti
eptir Upreistarsǫgu:
145. Þórð frák þat sinn herða
(þreifsk sókn) með Áleifi,
góð fóru þar, geirum
gǫrt víg, saman hjǫrtu;
stǫng bar hátt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
(fullt vann) fagrla gylta
(framlundaðr) Ǫgmundar.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
