Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hamar i Hellom. Norske utsyn - Bygdi
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
nande kongro-vev. — Ein hende gong ein
ordlaus krypling eller ein blakk, buldrande
tvitulling frå løynde, ukjende bak-rom, kre-
kande bleik over tunet i varme vårsoli. —
Sjå med atte augo utgamle ættargarden,
drøym han upp att, — kjenn ifrå garden
gufsen av tider som kvarv! Atti-komne og
halvt i forfall stod solbrende husi på gamle
tuftom. Sitt eige av alle slag hadde han —
som storgarden alltid i burtgøymde avdalar.
Si eigi gufsande tverå gjenom fjellskardet.
Sitt eige mösegrodde kvernhus i dundrande
gilet:
Huset var eldre enn sjau ve’a-fall,
Gud veit kor lenge det sto’ der.
Mang ein einstøding og gamal grå-kall
låg der um natti og mol der.
Mjølute kongro-vevane hekk,
og kvernkallen tralla og trolla gjekk
so det runde og dunde i veggjom.
Sine eigne husmanns-bruk hadde garden
burt gjenom alle skogar, og si eigi einstaka
22
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
