Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hamar i Hellom. Norske utsyn - Nordanvind og ’n Ola
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
i trongen til å kviskre ut sitt allerinste stunde —
og møttest i mitt hjarta, og der åleine kunde
til fullnads tala ut
si namnlause lengting, si gøymdaste sut.
Eg høyrde regnet piska, og tøyrvérsvindan’ let,
og krøklut-harde hundve’n i urdom, stakar, gret,
og naken, svart og våt hekk i bergehyllom heggen,
og snøvatnet sildra og rann nedover leggen.
Men alle dyr på skogen, og alle fuglar ville,
i ufs og hol og gøymslur låg kurande stille,
og tusen gløgge øyro gav på kvar eit læte akt,
og stormen voks og auka med uhorveleg makt, —
braut fram frå alle leider og upp og upp seg øste,
ja samla seg til stormlaup og dengde, slo og frøste
og nidpiska småskogen, våt og bøygd og brun,
slo ned frå nakne brattfjell og sopa torp og tun,
so aur og grus og småstein og singlande rute
innover lofti helsa med sprøyten vill frå ute.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
