Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 46 —
Man eg afl andans
í yfirbragði,
og ástina björtu,
er úr augum skein.
Var hún mér æ,
sem á vorum ali
grös in grænu
guðfögur sól.
Man eg og minnar
móður tár,
er hún aldrei sá
aftur heim snúa
leiðtoga ljúfan,
ljós á jörðu
sitt og sinna. —
Það var sorgin þyngst.
Mjög hef eg síðan
til moldar ganga
ættmenni bezt
og ástvini séð.
Þá vill hugur
harma telja,
þegar böl búið
er brjósti nýtt.
Sá eg inn góða,
er guði treysti,
ungan og öflgan,
ættjarðar von,
Lárus á
bana-bólstur hniginn,
líki líkan,
er eg land kvaddi.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
