Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 47 —
Sá eg með Dönum
í dauðra reit
Baldvin úr bruna
borinn vera, —
fríða, fullstyrka
frelsis-hetju.
Söknuður sár
sveif mér þá að hjarta.
Sá eg Torfa —
tryggð-reyndan vin,
hraustan, hreinskilinn
og hjartaprúðan —
lífi Ijúka
og lagðan vera
ættjörðu fjær,
er hann unni mest.
Átti ég eftir
enn í heimi
ungan og fagran
ættar-blóma;
vel myndi kæta,
vel myndi bæta,
laufgrænn kvistur
lágan runna.
Það man eg yndi
öðru meira,
er við Skafta
skilning þreyttum,
eður á vænum
vina-fundi
góða, geðspakur,
á gleði jók.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
