Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 53 —
en lágum hlífir hulinn verndar-kraftur
hólmanum, þar sem Gunnar snéri aftur.
JÓNAS TÓMASSON.
Horfin er enn,
er unni eg mest,
ættar von
úr alda heimi; —
ennið ásthreina,
augun bláu,
brjóstið barnglaða,
byrgt undir fjöl.
Gott hugði eg til
af guði senda
ylinn að ala,
ást að festa. —
Ættjörðu skyldi
ungur renna
kvistur af stofni
fyrir krepptan reyr.
Gott hugði eg til
af guði senda
neistann að glæða
námsölum í. —
Ungur skyldi,
þau er hinn eldri nam,
fræðin fegurstu
framar styðja.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
