Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 105 —
Það er ei hann, sem fanna
hallar leið að fjalli;
þoka er það, sem rýkur,
þýð, á mari víðum.
,,Sól gengur sío undir Múla,
svo langar þig þangað",
ein sem ástin bezta
ól á föðurbóli.
Hver veit, hve langt leita
leiðar þarf nú arfi
hrelldrar móður, að kveldi
hennar í faðm renna?
Vaið ekki í grænum garði
grafar auðið þeims dauða
greip á dökku djúpi
drómi, lífs úr blóma’
blæju bláa ægir
breiddi yfir þig leiddan,
frændi, fyr sem undir
fold og seimi heima.
Seggir af harmi hyggja
helzt eiga, sem mega,
stutta stund að létta
starfa sinna; en minnast
eg með ástar-trega
ætíð hlýt — því bætist
aldrei það er eg þolda —
þín, minn bróðir góður.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
