Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 141 —
mold, sem mannsins er
magngjafi skaptur; —
sårt er að þú sekkur undir mér.
STÖKUR.
(21. Desember-m. 1844).
Enginn grætur islending
einan sér og dáinn;
þegar allt er komið í kring,
kyssir torfa náinn.
* Mér er þetta mátulegt;
mátti vel til haga,
hefði ég betur hana þekkt,
sem harma ég alla daga.
Lifðu sæl við glaum og glys,
gangi þér allt í haginn.
I öngum minum erlendis
yrki ég skemmsta daginn.
Sólin heim úr suðri snýr,
sumri lofar hlýju;
ó, að ég væri orðinn nýr
og ynni þér að nýju!
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
