Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 169 —
Það er hreint, sem bregði blund
blómstur seint um morgunstund,
djúpt sem hafið heims um hring
heitri kafið tilfinning.
Það er gott, sem gaf það þér
guð, og vottinn hans það ber;
engum skugga á það slær,
auma huggað bezt það fær.
Það er hlýtt af ástar-yl,
öllum blítt og mest í vil;
logann ól það elskunnar
undir skjóli miskunnar.
Það í heima horfir tvo.
huganum sveima leyfir svo;
það er gefið og þó sig á.
2. HÁRIÐ.
Fagurljósa lokka safni,
litla Rósa!
þínu hrósa hafnanafni*)
helzt man kjósa.
Móinsbóla morgunsólu
mærð að góla.
*) Hafna-nafrii er sjálfkenning, eins og séra Eirlkur
lieitinn í Vogshúsum myndi hafa búið hana til, ojí þýöir
ein-hvern fjörtS, svo sem Breiöfjörö, HestfjörS, SkötufjörS,
Fá-skrúðsfjörö eða Arnarfjörð, o. s. frv. — Eins vel heföi mátt
standa hrafnajafni — ,,kramsi" (samanber Tístransrímur).
Svona niá sjá, hvernig- skáldin geta velt orðunum fyrir sfr.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
