Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 171 —
há-beljandi glumdi við gleði,
golufylltur naumast sér réði.
Uppstigningar æðstum á degi
engin von er söngmaður þegi.
Hermdu, Bragi, höfðingi ljóða!
hvernig gekk þá „skrímslinu góða"?
Að er komið útgöngusálmi; —
eins var það sem gneistar í hálmi,
þegar rauðum þeytir upp glóðum:
Þorkell verður allur að hljóðum.
Hausinn upp að kórstaf hann keyrir,
kúgast, svo úr nefinu dreyrir,
úr sér másar óskapa-roku,
álíkt dimmri leirhvera-stroku.
Eins og þegar flugdrekar forðum
fleyttu um loftið glóandi sporðum,
skyggðu fyrir sólina sælu,
sátu menn í gjörninga-brælu. —
Svo var inni í kórnum að kalla;
kreppist hý á öldruðum skalla;
sumir hættu sjálfir að drynja,
sumir fóru að emja og stynja.
Allir snéru augum frá jörðu,
upp í rjáfrið grátandi störðu;
skalf og sveigðist þakið út þanda
Þorkels fyrir losnuðum anda.
Geggjast allur guðsorða lestur,
á grátunum tvístígur prestur,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
